Clara Harris | N E, encyklopedia morderców

Clara Harris : Niewiele uśmiechów było jaśniejszych niż te Clary i Davida Harrisów.Obaj dentyści łączyła dobrze prosperująca praktyka i pozornie idealne małżeństwo.

Ale to się zmieniło w lipcu 2003 roku, kiedy Clara zaczęła podejrzewać, że jej mąż ma romans z sekretarką. Chcąc przyłapać ich na gorącym uczynku, Clara wynajęła prywatnego detektywa, aby śledził parę po mieście.

Kilka dni później detektyw zadzwonił do Clary, aby powiedzieć jej, że poszedł za Davidem i jego sekretarką na spotkanie w hotelu – w tym samym hotelu, w którym Clara i David byli małżeństwem. Rozwścieczona wiadomością Clara złapała pasierbicę i pojechała do domu. hotel do konfrontacji z Davidem. Kiedy Clara zobaczyła, jak wychodzi z budynku, odpaliła swojego mercedesa i przejechała go – kilka razy.

Podczas procesu adwokaci Clary powiedzieli, że została doprowadzona do granic możliwości przez swojego trudnego do zadowolenia męża. Według obrony, Clara porzuciła praktykę, zatrudniła osobistego trenera i przeszła operację plastyczną, aby uszczęśliwić Davida.

Ale ława przysięgłych okazała jej trochę współczucia, zwłaszcza po obejrzeniu taśmy wideo z zabójstwa w samochodzie, którą, jak na ironię, wynajął detektyw Clara, by śledził Davida.Skazana za morderstwo drugiego stopnia, obecnie odsiaduje wyrok 20 lat więzienia.

Morderstwo Davida Lynna Harrisa

David Lynn Harris był ortodontą, który wraz z żoną Clarą Harris posiadał sieć gabinetów ortodontycznych. Sieć odniosła szczególny sukces, a para mogła sobie pozwolić na ekskluzywny dom w Friendswood w Teksasie i luksusowe samochody, w tym Mercedes-Benz Clary. Para pobrała się 14 lutego 1993 roku i wychowywała troje dzieci, synów bliźniaków urodzonych w 1996 roku i córkę Davida Lindsey z poprzedniego małżeństwa.

Romans

Jednak w trakcie małżeństwa z Clarą David zaczął romansować ze swoją byłą recepcjonistką, Gail Bridges, która później przyznała się do romansu. Clara, która była podejrzliwa, wynajęła prywatną agencję detektywistyczną, by szpiegować swojego męża, a 24 lipca 2002 r. agencja powiadomiła Clarę, że jej mąż przebywa ze swoją kochanką w hotelu Hilton Nassau Bay.

Morderstwo i proces

Kiedy Clara Harris poszła do hotelu Hilton, aby skonfrontować się z mężem, podobno zaatakowała kochankę męża, Gail Bridges. Kiedy ochroniarze hotelu eskortowali Clarę do jej Mercedesa, najwyraźniej nadal była wściekła i wyładowała swój gniew na mężu. Kiedy David i Gail wyszli z hotelu, Clara powaliła męża na parkingu, gdy jej nastoletnia pasierbica siedziała na miejscu pasażera. Według gabinetu lekarza sądowego Clara trzy razy przejechała męża. David zginął na miejscu, a Clara została oskarżona o morderstwo pierwszego stopnia.

Jej proces rozpoczął się w lutym następnego roku. Na rozprawie Lindsey Harris zeznawała przeciwko macosze, twierdząc, że po śmierci ojca cztery razy próbowała popełnić samobójstwo. Na rozprawie Klary zaprezentowano również taśmę wideo z przestępstwa, nagraną przez wynajętą ​​przez nią agencję detektywistyczną.

Clara Harris została uznana za winną zamordowania męża, a 14 lutego 2003 r. została skazana na 20 lat więzienia i grzywnę w wysokości 10 000 USD. Dwadzieścia lat to maksymalny wyrok dozwolony przez odkrycie „nagłej namiętności” przez ławę przysięgłych i byłoby to minimum bez stwierdzenia „nagłej namiętności”. Jak na ironię, Walentynki byłyby dziesiątą rocznicą ślubu Clary i Davida Harrisów. Jest osadzona w jednostce Mountain View w Gatesville w Teksasie. W 2013 r. będzie mogła ubiegać się o zwolnienie warunkowe. Synowie Klary są pod opieką przyjaciół i często widują się z matką.

Następstwa

Książka pod tytułem Poza kontrolą został napisany przez Stevena Longa o sprawie morderstwa. Wydana w 2004 roku przez wydawnictwo St. Martin's Paperbacks (w ramach serii St. Martin's True Crime Library) opowieść o morderstwie i jego przyczynach.

Ta historia była inspiracją do ukończenia rozdziału z serii Mexican Zabójcze kobiety „Zabójcze kobiety”. Tytuł rozdziału to Luz, przytłaczający (Światło, przytłaczający).

Sprawa została sprofilowana na serii Oxygen Network Pstryknął w 2004 roku i Zabójcze kobiety w 2010.

Był to również temat filmu Lifetime Original, Podmiejskie szaleństwo , z udziałem Elizabeth Peña i Bretta Cullena.

Wikipedia.org

Harris dostaje 20 lat za morderstwo Mercedesa

CNN.com

14 lutego 2003 r.

Clara Harris została skazana na 20 lat więzienia i grzywnę w wysokości 10 000 dolarów w piątek za zabicie swojego mercedesa na parkingu hotelowym jej męża.

Clara i David Harris pobrali się w Walentynki. Ich 11 rocznica ślubu wypadłaby w piątek.

Ława przysięgłych rozpoczęła obrady nad karną fazą procesu o morderstwo Harrisa około 10:30 w piątek po zakończeniu kłótni, które stały się bitwą łez między oskarżonym a oskarżeniem.

W czwartek ławnicy uznali 45-letnią Harris za winną morderstwa za wielokrotne przejeżdżanie samochodem jej 44-letniego męża ortodonty. Zbrodnia została nagrana na taśmę przez prywatnego detektywa, którego Clara Harris wynajęła do udokumentowania romansu jej męża.

Jurorzy stwierdzili, że Harris działał z „nagłą pasją”, co mogło ograniczyć rekomendację przysięgłych do zawieszenia. Zamiast tego, ława przysięgłych stwierdziła, że ​​Harris powinien zostać ukarany grzywną i skazany na karę więzienia w górnej granicy wytycznych dotyczących wyroków w szczególnych okolicznościach.

Harris opadła na krzesło, gdy czytano zdanie.

Adwokat Harrisa, George Parnham, twierdził, że przestępstwo wydarzyło się chwilę po emocjonalnej i niestabilnej konfrontacji między Harris, jej mężem i jego kochanką w tym samym hotelu, w którym para była małżeństwem.

Podczas półgodzinnego zamknięcia Parnham skupił się także na synach bliźniaków Harrisa i ich potrzebie.

Wskazał, że nawet rodzice i brat Davida Harrisa zeznawali w imieniu Clary Harris.

„Myślę, że to wiele mówi o tym, co ta ława przysięgłych powinna zrobić” – powiedział Parnham.

Prokurator Mia Magness wykorzystała jej odmowę, aby spróbować obalić argumenty o zawieszeniu.

Powiedziała, że ​​chłopcy Harrisa będą zapewnieni, a oni się dostosują i przeżyją, „ponieważ tak robią dzieci”.

Drwiła również z oświadczenia Parnhama o trzymaniu chłopców z „ostatnim rodzicem, jakiego mają na Ziemi”.

– No cóż, nie powinno się jej przyznawać, że została samotną matką – powiedziała Magness.

Następnie wychowała córkę Davida Harrisa, Lindsey, i zaczęła płakać, gdy mówiła.

Lindsey Harris była jedynym świadkiem oskarżenia w fazie karnej procesu. Była w samochodzie ze swoją macochą, kiedy zginął jej ojciec.

17-latka zeznała, że ​​w ciągu miesięcy po śmierci ojca, 24 lipca, cztery razy próbowała popełnić samobójstwo. Magness przypomniała przysięgłym, jak Lindsey Harris wyciągnęła ubrania ojca ze śmietnika, do którego zostały wyrzucone wcześniej tego dnia. , i położyła przedmioty na jej łóżku, aby mogła poczuć się, jakby tam był.

– Twój werdykt po części powie jej, przez co przeszła, było tego warte – powiedziała Magness.

Prokurator powiedział, że „prawie obraźliwe” jest uznanie, że oskarżony również ucierpiał.

„A co z brutalnością i przemocą związaną z jego śmiercią”, zapytała, opisując, jak Harris leżał „umierając na chodniku… tonąc we własnej krwi, gdy patrzyła na to jego córka”.

Prokurator ściszyła głos prawie do szeptu, kiedy wypowiadała ostatnie uwagi.

„Właściwe postępowanie nie zawsze jest przyjemne” – powiedziała. — I to jest sytuacja, w której jesteś teraz, ale wiem, że zrobisz słuszną rzecz.

Ława przysięgłych skazuje kobietę w Teksasie za zabójstwo trójkąta miłosnego

13 lutego 2003 r.

Kobieta z Teksasu, która potrąciła swojego zdradzającego męża mercedesem, popełniła morderstwo, uznała w czwartek ława przysięgłych.

Clara Harris, lat 45, stała nieruchomo, gdy odczytywano werdykt, otoczona przez członków swojej drużyny obronnej.

Harris po raz pierwszy spotkała się ze swoim mężem ortodontą, Davidem Harrisem, w holu hotelu w Houston 24 lipca 2002 roku. Harris wyszedł z windy ze swoją kochanką i recepcjonistką, Gail Bridges. Kłótnia szybko przeniosła się na parking, gdzie świadkowie oskarżenia powiedzieli, że Harris staranowała jej męża i krążyła, by zmiażdżyć jego ciało.

Ława przysięgłych składająca się z dziewięciu kobiet i trzech mężczyzn skazała Harrisa za najpoważniejsze z szeregu zarzutów, w tym mniejsze zarzuty zabójstwa i zabójstwa w wyniku zaniedbania kryminalnego. Jurorzy nadal mogą wykazać się łagodnością w wyborze zdania dla Harrisa, proces, który rozpocznie się później w czwartek rano.

W swojej końcowej argumentacji prokurator Mia Magness przypomniała zeznania wielu naocznych świadków zabójstwa na parkingu, którzy powiedzieli, że Harris nie tylko uderzyła męża przodem swojego luksusowego sedana z późnego modelu, ale także wielokrotnie przejechała po jego ciele.

„Kiedy raz za razem przejeżdżasz kogoś, twoim zamiarem jest zranienie go. Twoim zamiarem jest ich zabicie – powiedziała.

Obrońca Harrisa, George Parnham, wezwał przysięgłych do rozważenia stresu małżeńskiego, który poprzedzał zabójstwo, i zaproponował Gail Bridges jako prawdziwą złoczyńcę. – Nie obchodzi mnie, jak to pokroisz, ona jest włamywaczką – powiedział adwokat.

Harris, która zajęła stanowisko we własnej obronie, powiedziała, że ​​była załamana, gdy jej mąż powiedział jej, że nie dorównuje swojej kochance. Harris powiedziała, że ​​kupiła bieliznę, zaplanowała operację wszczepienia implantów piersi i dołączyła do drogiej siłowni na kilka dni przed ostateczną konfrontacją – co, jak twierdziła, było wypadkiem.

Lindsey Harris, córka Davida Harrisa z innego małżeństwa, zeznała inaczej. Harris był tego wieczoru w mercedesie i powiedział w sądzie, że Clara Harris powiedziała: „Ja go uderzę”, zanim wcisnęła pedał gazu.

Po prawie siedmiu godzinach narad w środę, przysięgli poprosili o ponowne zeznanie w sprawie zeznania, które Harris złożył policji po domniemanym morderstwie, podczas którego Harris powiedział, że chce „oddzielić” Harrisa od jego kochanki i że zamierza zranić Davida Harrisa , nie zabijaj go.

Ważnym rozróżnieniem pomiędzy trzema głównymi zarzutami była intencja Harrisa.

- W tym momencie nadszedł czas, abyś nazwał ją taką, jaka jest, a to jest morderczyni - powiedziała Magness.

Świadkowie oskarżenia wspominają żonę przejeżdżającą męża

CNN.com

11 lutego 2003 r.

Dwóch mężczyzn opowiedziało we wtorek o horrorze oglądania Clary Harris, która pokonuje męża swoim Mercedes-Benz.

„Nie byłem pewien, czy to, co widzę, jest prawdziwe”, powiedział Chris Junco, opisując scenę na podmiejskim parkingu hotelowym zeszłego lata.

– Myślałem nawet, że samochód był na niego wkurzony – dodał Junco, zatrzymując się i tłumiąc łzy.

Prokuratura umorzyła sprawę po zeznaniach Junco i Oscara Torresa, którzy widzieli, jak David Harris został przejechany na parkingu hotelowym po drugiej stronie ulicy, gdzie grali w tenisa.

Prokuratorzy twierdzą, że 45-letnia Clara Harris celowo przejechała swojego męża Davida 24 lipca po konfrontacji w hotelu ze swoją kochanką. Lekarz sądowy zeznał, że ortodonta został przejechany co najmniej dwa razy.

Obrona twierdzi, że śmierć Davida – krótko po konfrontacji w hotelu, gdzie znalazła go ze swoją kochanką, Gail Bridges – była wypadkiem.

Prywatny detektyw wynajęty przez Clarę Harris do śledzenia jej męża w hotelu Hilton Nassau Bay uchwycił wydarzenie z 1 lipca na taśmie wideo, ale zeznała w zeszłym tygodniu, że nie celowała w niego i nie pamiętała, by go uderzyła.

We wtorek Torres, którego grę w tenisa przerwały krzyki i pisk opon na hotelowym parkingu, powiedział, że widział „latające” ciało mężczyzny.

– Ile razy widziałeś, jak oskarżony przejechał ciało? – zapytała prokurator hrabstwa Harris Mia Magness.

– Trzy razy – odparł Torres, dodając, że widział, jak samochód zataczał trzy pełne koła na parkingu, zanim się zatrzymał.

Świadek powiedział, że pamiętał nastolatkę, która była pasażerem w samochodzie, wyskakując z samochodu i krzycząc: „Mój tato! Mój tata! Zabiłeś mojego tatę! On jest martwy!'

„To było jak zwierzę, które krzyczy z rozdzierającego bólu, wymykając się spod kontroli” – powiedział Torres, opisując córkę Davida Harrisa, Lindsey, która jechała samochodem z Clarą Harris, jej macochą.

„(David Harris) został poturbowany, łapał powietrze” – powiedział Torres.

Junco powiedział jurorom, że na początku myślał, że samochód jest „low-riderem” ze względu na to, jak wysoko podskakiwał, gdy najeżdżał na karoserię.

Clara Harris walczyła ze łzami, czasami trzymając głowę obiema rękami podczas zeznań Junco.

Kiedy Magness zapytała, czy to, co widział Junco, mogło być wypadkiem, odpowiedział: „Nie, proszę pani”.

Obrona zakończyła sprawę po tym, jak zdecydowała się nie wzywać świadków przeciwnych.

Sędzia okręgu stanowego Carol Davies ustaliła argumenty końcowe i instrukcje dla ławy przysięgłych na środę o godz. 10.00 czasu wschodnioamerykańskiego. Ława przysięgłych, która zostanie ukryta, mogła do tego czasu wrócić do domu.

Clara Harris powiedziała policji, że tylko próbuje oddzielić męża od Gail Bridges, a w zeszłym tygodniu zeznała, że ​​chciała „zranić męża emocjonalnie, a nie fizycznie”.

„Nigdy nie widziałem, żebym go uderzył. Nigdy nie widziałam, żeby go przejechałam – zeznała.

Krewni ofiary zeznawali w poniedziałek w obronie wdowy, mówiąc, że para była „oddana sobie nawzajem”.

Brat Davida Harrisa, Gerald Harris Jr. nazwał Clarę „prawdziwą i wiarygodną” oraz „jedną z najbardziej przestrzegających prawa osób, jakie znam”.

W odpowiedzi prokuratorzy zadzwonili do funkcjonariusza policji w Houston, który zeznał, że według jego analizy Clara Harris co najmniej dwukrotnie przejechała swojego męża.

Podczas przesłuchania przez jej własnego adwokata w zeszłym tygodniu, Harris powiedziała, że ​​„wszystko wydawało się snem”, gdy prowadziła samochód podczas fatalnego incydentu.

-- Przyczynił się do tego korespondent CNN Art Harris.

Rodzice mężczyzny przejechanego i zabitego przez żonę zeznają w obronie

CNN.com

10 lutego 2003 r.

Teściowa dentysty z Houston, która zabiła męża mercedesem, broniła w poniedziałek synowej, mówiąc, że para była „oddana sobie nawzajem”.

Podczas swojego zeznania Mildred Harris spojrzała bezpośrednio na swoją synową, oskarżoną Clarę Harris, i uśmiechnęła się, opowiadając o swoich atrybutach jako żony, matki i synowej.

„(Clara) włączyła nas we wszystko” – powiedziała Mildred Harris. „(Ona) bardzo kochała Davida”.

Pozwana od czasu do czasu ocierała oczy, słuchając zeznań.

Przed wezwaniem Mildred i Geralda Harrisów na stoisko w poniedziałek, adwokat George Parnham złożył wniosek o dopuszczenie do dowodu dwugodzinnej taśmy z zeznaniami jego klienta złożonymi policji.

To 'najlepszy dostępny dowód na jej stan umysłu' - powiedział Parnham.

Ale sędzia Carol Davies orzekł, że tylko fragmenty taśmy bezpośrednio związane z incydentem mogą być odtwarzane dla ławy przysięgłych. Parnham odmówił i żadna z taśm nie została dopuszczona do dowodu.

Prokuratorzy twierdzą, że 45-letnia Harris celowo potrąciła swojego męża w lipcu ubiegłego roku po konfrontacji go w hotelu ze swoją kochanką. Lekarz sądowy zeznał, że ortodonta został przejechany co najmniej dwa razy.

Incydent został nagrany na taśmie wideo przez prywatnego detektywa wynajętego przez Harrisa do śledzenia jej męża.

Obrona twierdzi, że śmierć Davida Harrisa – krótko po konfrontacji w hotelu, gdzie znalazła go ze swoją kochanką, Gail Bridges – była wypadkiem.

Clara Harris powiedziała, że ​​niestrudzenie pracuje nad ratowaniem dziesięcioletniego małżeństwa, odkąd dowiedziała się o jego romansie tydzień wcześniej.

Podczas piątkowego przesłuchania prokurator hrabstwa Harris Mia Magness próbowała wykorzystać zeznania Clary Harris wobec policji, aby obalić to twierdzenie.

– Czy to nie prawda, że ​​powiedziałeś policji: „Próbowałem go od niej oddzielić?” – zapytała Magness.

– Tak, jeśli tak mówi taśma – powiedział Harris, dodając, że nie pamięta tego oświadczenia.

Oskarżony rozpłakał się co najmniej 12 razy podczas przesłuchania, co skłoniło sędziego do wysłania przysięgłych z sali sądowej. Ale innym razem była opanowana i trzymała się ogniem prokuratora.

Podczas przesłuchania przez jej własnego adwokata w piątek, Harris powiedziała, że ​​„wszystko wydawało się snem”, gdy prowadziła samochód podczas fatalnego incydentu. Przypomniała sobie, jak jej pasierbica krzyczała „przestań”.

Śmiertelna niewierność: gdy śledztwo w sprawie cudzołóstwa kończy się śmiercią

Matt Bean - Court TV

6 sierpnia 2002

Kiedy Clara Harris pojechała do hotelu Hilton w Houston, być może po prostu chciała porozmawiać z mężem o jego cudzołóstwie. Ale konfrontacja stała się gwałtowna. Na hotelowym parkingu Harris trzy razy uderzyła swoim mercedesem w Davida Harrisa, a następnie zostawiła go zaparkowanego na jego martwym ciele.

Dla Harris, 44-letniego dentysty, naga prawda mogła być zbyt trudna do zniesienia: dzień przed swoim szaleństwem 24 lipca wynajęła prywatnego detektywa, aby odkryć niewierność męża. Znalazła go w hotelu z Gail Bridges, sekretarką, która kiedyś pracowała w jego klinice ortodontycznej.

Czujny prywatny detektyw, który znajdował się na parkingu z kamerą wideo, sfilmował śmiertelny szał.

„Nasz śledczy do samego końca koncentrował kamerę na temacie” – mówi Bobbi Bacha, która prowadzi prywatnych detektywów Blue Moon.

Uchwycenie zabójstwa na filmie nie jest obowiązkowe dla prywatnego detektywa, ale ponieważ sami detektywi są pierwszymi, którzy przyznają, że praktyka sprawdzania zarzutów o cudzołóstwo często prowadzi do przemocy.

„To trudna sytuacja i wiąże się z nią wiele emocji” – powiedział Bobby Newman z teksańskiej firmy ACTA Investigatons, Inc.

Nie ma krajowych statystyk dotyczących przestępstw z namiętności, w których uczestniczyli śledczy, ale większość doświadczonych śledczych ma w pogotowiu anegdoty i wycinki z gazet, gdy zapyta się ich, czy oni również byli zamieszani w sprawy, które się nie powiodły.

Newman mówi, że w ciągu 30 lat działalności w biznesie widział, jak wiele dochodzeń w sprawie cudzołóstwa staje się niebezpiecznych. W 1990 roku został zatrzymany przez Arlene Rogan, by śledzić jej męża, którego podejrzewała o romans. On był. Zrozpaczona raportami Newmana, bogata bywalczyni ostatecznie zabiła swojego męża, a następnie popełniła samobójstwo na pokładzie swojego jachtu. Niedawno Newman śledził męża Lynn Ryan Kilroy, który został skazany w tym roku za nakłanianie do morderstwa.

Dla wielu firm tropienie potencjalnych cudzołożników jest złem koniecznym. Biznes PI wystawia rachunki na godziny, a cudzołóstwo może być dojną krową w porównaniu z obowiązkami, takimi jak doręczanie wezwań lub innych nakazów sądowych (Newman został zatrzymany przez córkę Davida Harrisa, aby doręczyć wniosek o zamrożenie majątku pary w zeszłym tygodniu) i przeprowadzanie wywiadów ze świadkami, mówi Newman.

„Śmieję się, kiedy słyszę, że te firmy mówią, że nie biorą rozwodów [spraw]” – powiedział detektyw. „To dla mnie po prostu więcej interesów”.

Biznes toczy się po detektywów tylko dlatego, że pary wciąż oszukują, mówi Ken Raggio, prawnik z firmy Raggio & Raggio z Dallas i były przewodniczący grupy prawa rodzinnego American Bar Association. Pary, które rozważają rozwód, często mają motywację, by przyłapać niewiernych małżonków z prywatnymi detektywami, mówi prawnik, a twarde dowody cudzołóstwa mogą otworzyć skarbiec.

W Teksasie i większości innych stanów tak zwany rozwód „z winy” z powodu okrutnego traktowania, porzucenia, cudzołóstwa, a nawet uzależnienia, może dać małżonkowi szansę na więcej niż normalny podział 50-50.

Rozwody z winy były normą trzy dekady temu przed wprowadzeniem polubownej klauzuli o braku winy, obecnie obowiązującej w każdym stanie z wyjątkiem Illinois i Południowej Dakoty. Następnie prywatni detektywi byli integralną częścią często przeprowadzanych dochodzeń w sprawie cudzołóstwa, potrzebnych do uzasadnienia rozłamów małżeńskich.

Ale dzisiaj, mówi Raggio, te śledztwa mogą oznaczać różnicę między zdobyciem domu a zdobyciem przestarzałego zestawu encyklopedii. – Nigdy nie wiesz, czego będziesz potrzebować – powiedział prawnik. „Masz nadzieję, że wszystko się ułoży, ale czasami… jeśli masz złe fakty po drugiej stronie, przekonuje to ludzi, że nie chcą grać ostro”.

Innym motywem, mówi prawnik, jest „nieustanne poszukiwanie prawdy”.

„Jeśli ktoś czuje, że prowadzi etyczne życie i dowiaduje się, że jego małżonek prowadzi podwójne życie, wkurza się” – powiedział Raggio. „A czasami, kiedy dowiadujesz się prawdy, wpadasz w złość”.

A prawda często nie jest ładna. 'Większość przypadków, gdy ludzie przychodzą do śledczego, to prawdopodobnie prawda' - powiedział David Kale, śledczy z Kalifornii, który od 1965 roku pracował nad ponad 15 000 przypadków. Reakcje emocjonalne pojawiają się regularnie, mówi śledczy. „Zawsze rozmawiamy z klientem później, ponieważ nie chcesz, aby tak się stało” – mówi. — Nie chcesz, żeby ktoś uciekł z bronią.

Jednym ze środków ostrożności podejmowanych przez firmy, aby upewnić się, że klienci nie reagują agresywnie, jest trzymanie ich z dala od miejsca dochodzenia. „W naszej umowie jest napisane, że jeśli nasz klient pojawi się na scenie w jakikolwiek sposób, wycofamy się ze sprawy i stracimy wszelkie zwroty” – powiedział Bacha.

Szaleństwo Harrisa wyraźnie ilustruje rozumowanie stojące za regułą. Odnoszący sukcesy dentysta mógł po prostu zamierzać przyłapać męża na gorącym uczynku. Zatrudniła Blue Moon zaledwie dzień wcześniej, po tym, jak jej mąż podobno przyznał się do romansu, a nawet ujawnił miejsce nielegalnej schadzki.

Ale wkrótce po tym, jak Harris przybyła do hotelu Hilton z 16-letnią córką jej męża z poprzedniego małżeństwa, wpadła we wściekłość. Harris zażądał, aby pracownik hotelu wezwał cudzołożną parę do holu.

Kiedy przybyli, między dwiema kobietami wybuchła bójka i Bridges zgubiła bluzkę. Interweniowali ochroniarze hotelu, a walczący wycofali się na parking.

David Harris zmierzał do swojego Lincoln Navigatora, gdy jego żona po raz pierwszy uderzyła go swoim mercedesem. Uderzenie wyrzuciło go w powietrze, a ona uderzyła go ponownie, zanim wylądował. Kiedy jej pasierbica krzyczała i próbowała wyjść z samochodu, Clara Harris odwróciła się, by zmiażdżyć i ponownie zmiażdżyć jego ciało.

Nie każdy małżonek z rogaczem jest podatny na pękanie jak Harris i dlatego Kale mówi, że jego firma stara się wybierać klientów, którzy nie wydają się podatni na odruchowe reakcje. Pierwsze spotkanie Kale'a z klientem jest generalnie czymś w rodzaju oceny psychologicznej.

To, czy Harris rzeczywiście złamał, to kwestia pozostawiona do rozstrzygnięcia sądom. Po wyjściu z więzienia za kaucją w wysokości 30 000 dolarów, powiedziała dziennikarzom po szale, że to był wypadek, a jej prawnik wskazał w zeszłym tygodniu, że planuje się nie przyznać do winy. W międzyczasie jej zachowanie w dniu 24 lipca wystarczyło, by przekonać jednego sędziego do wydania nakazu ochrony trzymającego Harris z dala od domniemanej kochanki jej męża.

Słynna więźniarka opowiada o więzieniu, swoich dzieciach i zbrodni

„Nigdy go nie widziałam” – mówi Clara Harris

Ruth Rendon - Kronika Houston

27 lutego 2005

Clara Harris, skazana za zabicie męża przez przejechanie go swoim samochodem, rozmawia z reporterką Ruth Rendon w więzieniu w ubiegłą środę.

GATESVILLE – Po dwóch latach w więzieniu Clara Harris, dentystka z Friendswood, skazana za przejechanie męża swoim Mercedesem, mimowolnie odwróciła swoją uwagę od pracy dentystycznej na rzecz spędzania czasu na nauce konwertowania tekstu drukowanego na alfabet Braille'a.

W ekskluzywnym wywiadzie dla Houston Chronicle Harris opowiedziała o swojej pracy, wizytach z bliźniakami, którzy mieszkają z przyjaciółmi rodziny, życiu więziennym i nadziejach na nowy proces. Utrzymywała również, że nie pamięta, jak wieczorem 24 lipca 2002 r. sprowadziła swojego męża, Davida Harrisa.

– Nie wiedziałem, na co zmarł David – powiedział Harris. Tydzień po śmierci męża teść powiedział jej, że pierś Davida została zmiażdżona.

W godzinnym wywiadzie Harris ujawnił:

•Jak przystosowuje się do życia w więzieniu, w tym harmonogram pobudek i obciążenie pracą.
• Jej obawy o bezpieczeństwo dzieci z powodu jej sławy.
• Jej relacje z innymi więźniami.
•Psycholog dziecięcy ostrzegający ją, aby nie płakała w obecności bliźniaków podczas ich wizyt.
• Jej nadzieje na odwiedzenie Lindsey Harris, jej pasierbicy i pasażera na przednim siedzeniu Mercedesa.
• Obawia się, że jej 20-letni wyrok nie zostanie uchylony w wyniku apelacji.
Poza krótkim wywiadem dla „Chronicie” w maju 2003 r. Harris do tej pory nie rozmawiał z mediami. Ze swoją frustracją, że nie przyznano jej nowego procesu, Harris powiedziała, że ​​chce porozmawiać o swoim życiu po zabójstwie.

Harris została skazana sześć miesięcy po tym incydencie, w 10. rocznicę jej ślubu, za zamordowanie męża i skazana na 20 lat więzienia. Ma prawo do zwolnienia warunkowego po 10 latach.

Prokuratorzy namalowali obraz Harrisa oburzonego po tym, jak znaleźli jej męża ortodontę ze swoją kochanką, Gail Bridges, w hotelu Hilton Nassau Bay. Wcześniej obiecał zerwać związek z Bridgesem. Nie ufając mu, Clara Harris wynajęła prywatnego detektywa, aby go śledził.

„Robić coś dobrego”

Śledczy skończył z nagraniem wideo, na którym Harris jeździ swoim samochodem w kółko po hotelowym parkingu. Kiedy samochód się zatrzymał, 44-letni David Harris nie żył.

Podczas wywiadu Harris, ubrana w białe, więzienne spodnie i kitel, opowiadała o pracy z alfabetem Braille'a, którą wykonuje z 60 innymi więźniarkami w Mountain View Unit pod Gatesville w środkowym Teksasie.

„To najlepsza rzecz, jaka dzieje się w tym miejscu” – powiedział uśmiechnięty Harris zza ogrodzenia z siatki drucianej i pleksiglasu. „Zająłem się tym około rok temu i niedługo zdobędę certyfikat na transkrybatora Braille'a. Nie wiedziałem, jakie to ważne, dopóki nie zająłem się tym poważnie. Naprawdę kochamy ten zawód, ponieważ wiemy, że robimy coś dobrego dla niewidomych dzieci w stanie Teksas.

Harris, obecnie 47-letnia, powiedziała, że ​​przepisywanie podręczników do szkół publicznych na alfabet Braille'a zajęło jej umysł i pomaga jej nie myśleć o tym, by nie myśleć o byciu z dala od swoich 6-letnich bliźniaków, Briana i Bradleya, którzy mieszkają z przyjaciółmi rodziny w Friendswood.

Powiedziała, że ​​książki o historii, rządzie, naukach ścisłych, matematyce i muzyce są tematami, które chce poznać, „aby pewnego dnia mogłam pomóc moim dzieciom w odrabianiu prac domowych. Pomaga to twojemu umysłowi, ponieważ ciągle uczysz się różnych interesujących rzeczy.

Jeśli Harris zostanie wypuszczona po 10 latach, jej chłopcy będą mieli 14 lat.

Więzienna rutyna

Harris, która prowadziła dobrze prosperującą praktykę dentystyczną w Lake Jackson, mówi, że rutynowo wraca do swojej celi. Ona też uczęszcza na zajęcia z psychologii.

„Starałem się mieć dość napięty harmonogram. W celi nie mam dużo czasu. Studiowanie alfabetu Braille'a, studiowanie psychologii, pisanie listów - powiedziała.

Dzień Harrisa i pozostałych osadzonych zaczyna się o 3 w nocy śniadaniem o 3:30.

„Nie mogę zjeść śniadania o 3:30 rano. Nie ma mowy. Jestem tu już od dwóch lat i nie udało mi się wejść w ten harmonogram – powiedziała ze śmiechem.

Zamiast tego Harris poświęca czas na wysyłanie licznych listów, które często pisze do swoich dzieci, rodziny i przyjaciół.

O 4:30 stoi w kolejce, by odebrać codzienną odzież i ręcznik. Raz w tygodniu dostaje czystą pościel i czystą suknię do spania.

Wszyscy ją znają

Dzisiejszy strój jest w ostrym kontraście z zadbaną kobietą w szytych na miarę garniturach, która każdego dnia podczas dwutygodniowego procesu mierzyła się z kamerami.

Jej włosy, skrupulatnie uczesane podczas procesu, są teraz ułożone w kucyk z siwymi włosami widocznymi na skroniach.

— To trochę zabawne. Początkowo, kiedy tu przyjechałem o tej porze dnia, zwykle jest naprawdę mglisto. Widzisz tylko te białe mundury idące cicho. Czujesz się, jakbyś był w czyśćcu, widząc te wszystkie dusze przechodzące obok. To było naprawdę niesamowite – powiedziała. „To jak społeczność. Współczujesz wszystkim.

Harris mówi, że w większości czuje się dobrze i bezpiecznie w więzieniu.

Jej głośna sprawa trafiła do wiadomości międzynarodowych, była przedmiotem żartów w nocnych programach telewizyjnych, a nawet trafiła do więzienia – czyniąc ją trochę celebrytą.

„To okropne, bo chodzę i wszyscy mówią: „Cześć, Claro”. Myślę, że to ludzie, których znam, odwracam się i nie rozpoznaję ich twarzy. Początkowo starałem się zobaczyć, kim jest ta osoba, której nie pamiętam. Teraz wiem, że wszyscy wiedzą o mnie wszystko, a ja nie wiem, kim oni są – powiedziała.

Strażniczka Audrey Lynn Smith powiedziała, że ​​zdaje sobie sprawę, że sprawa Harrisa jest dobrze znana. Naczelnik nie zezwala na publikacje w bibliotece więziennej o więźniach, więc skonsultowała się z Harrisem, zanim w zeszłym roku miał wyemitować nakręcony dla telewizji film o tej sprawie.

– Zapytałem ją, czy chce, żebym zablokował film – powiedział Smith. – Powiedziała: „Nie, chcę zobaczyć, co o mnie mówią”. '

Po wyemitowaniu filmu Smith zapytał Harrisa, co myśli.

Powiedziała, że ​​Harris szybko odpowiedział: „Nigdy nie nosiłam tego czarnego skórzanego stroju”.

Martwisz się o dzieci

Jej rozgłos i rozgłos w jej sprawie powodują, że bardzo troszczy się o swoje dzieci. Więźniowie, podobnie jak inni, wiedzą, gdzie mieszkają jej dzieci. Boi się, że ktoś może ich skrzywdzić lub, co gorsza, porwać i zażądać dużego okupu. Po zaciekłej walce o opiekę między Harris a jej teściami, Geraldem i Mildred Harris z Pearland, sędzia hrabstwa Brazoria przyznał wspólną opiekę nad chłopcami ich matce i przyjaciołom rodziny, Pat i Anie Jones, we wrześniu 2003 roku.

Harris może mieć do trzech wizyt kontaktowych w miesiącu ze swoimi dziećmi. Ana Jones i inni lojalni przyjaciele odbywają ośmiogodzinną podróż w obie strony, aby chłopcy mogli zobaczyć swoją matkę. Harris upiera się, że chłopcy, którzy już są zajęci T-ballem i piłką nożną, nie opuszczają swoich zajęć, więc w końcu widują się z matką mniej więcej raz w miesiącu.

Już nie może się doczekać planowanej wizyty w przyszły weekend.

Ze łzami spływającymi po jej policzkach, Harris powiedziała, że ​​za każdym razem, gdy pojawiają się chłopcy, myśli, że powiedzą jej, że nie chcą już ich odwiedzać. Zamiast tego biegną do niej z wyciągniętymi ramionami, każdy domagając się uwagi matki.

Jej łzy spływały po jej twarzy jeszcze bardziej – skłaniając strażnika, by przyniósł jej rolkę papieru toaletowego, której użyje do wytarcia łez – kiedy wyjaśniła, że ​​Jones powiedział jej, że chłopcy często pytają: „Czy zabrałbyś mnie do mojej mamy ?

Chłopcy mieli 3 lata, gdy zmarł ich ojciec, a 4, gdy ich matka trafiła do więzienia.

„Rosną. Są do mojej piersi. Kiedy je zostawiłem, sięgały mi do biodra – powiedział Harris, szlochając. „Są tacy dojrzali. To tacy dobrzy chłopcy. Naprawdę się zachowują. Są tacy dobrzy w swojej szkole. Są tacy mądrzy. To sprawia, że ​​jestem taka dumna. Oboje czytają. Piszą małe notatki: „Kocham cię, mamo”. Piszą swoje imiona.

Żadne łzy nie są dozwolone

W przeciwieństwie do wielu rodziców, którzy wieszają dzieła swoich dzieci na lodówce, Harris trzyma dzieła i zdjęcia swoich dzieci w szafce. Na ścianach jej celi nie wolno umieszczać żadnych eksponatów.

„Robią mi rysunki i piszą „Kocham cię” – powiedziała. „Zdumiewa mnie to, że chociaż minęły już dwa lata, nadal kochają mnie tak, jakbym nigdy nie odszedł”.

Psycholog chłopców stwierdził, że cierpią na depresję i lęk separacyjny, i ostrzegł Harrisa, by nie płakał przy nich, nawet jeśli są to „szczęśliwe łzy”.

Harris powiedział, że stara się nie płakać. „Staram się być naprawdę szczęśliwy. To uściski i pocałunki – powiedziała.

Podczas wizyt rozmowni chłopcy przekazują matce szczegółowe informacje o szkole, nauczycielu, przyjaciołach i dziadkach, których regularnie odwiedzają. Cała trójka spędza czas bawiąc się plastikowymi klockami dostarczonymi przez więzienie, bawiąc się w dom i budując roboty.

Wiele razy Jones zabawia jednego chłopca, podczas gdy Harris odwiedza drugiego.

„Sprawdzam ręce i stopy. Oni to uwielbiają – powiedziała. „Kiedy wchodzą, zdejmują buty. Są gotowi, bo chcą, żebym sprawdził ich stopy, żeby upewnić się, że mają ładne i czyste paznokcie.

Jedną z osób, z którymi Harris nie rozmawiał, jest jej pasierbica, Lindsey Harris. Nastolatka mieszkająca w Ohio była pasażerem na przednim siedzeniu mercedesa, gdy zginął jej ojciec. Była głównym świadkiem i zeznawała przeciwko Clarze Harris.

— Trzymali ją z daleka. Powiedziała, że ​​nie chce wracać do Teksasu, ale chłopcy powiedzieli mi, że przyjeżdża latem. Mam nadzieję, że przyjedzie – powiedział Harris. – Szkoda, że ​​nie ma sposobu, żeby z nią porozmawiać.

Decyzja pasierbicy

Harris przyznaje, że byłoby to trudne, ponieważ obaj rozmawialiby przez ścianę z pleksiglasu i publicznie.

– Wiem, że cierpi. Wiem, że w sądzie, kiedy wydano wyrok, to ona płakała najgłośniej, mówiąc, że zabrała matkę braciom (Lindsey). Wiem, że wie w głębi serca, że ​​jej świadectwo musiało pomóc w umieszczeniu mnie tutaj. Wiem, że w głębi serca wie, że nigdy nie zamierzałam zrobić tego Davidowi – powiedziała.

Marty Weber, adwokat z Houston, który reprezentował Lindsey w postępowaniu cywilnym przeciwko jej macosze, powiedział, że nie przypomina sobie, by Lindsey płakała najgłośniej w sądzie lub powiedziała, że ​​odebrała matce swoich przyrodnich braci.

Weber powiedział, że utrzymuje kontakt z Lindsey, która jest teraz w college'u, ale nie wiedziała, że ​​planuje podróż do Teksasu. Powiedział, że od Lindsey zależy, czy chce zobaczyć Harrisa.

Tymczasem Harris czeka i martwi się jej apelem. Ona i jej prawnicy mają nadzieję, że sąd apelacyjny zgodzi się z ich stanowiskiem, że nagrane na wideo odtworzenie wydarzeń z 24 lipca 2002 r. powinno być pokazane jurorom. Sędzia okręgowy Carol Davies, która przewodniczyła procesowi, odmówiła dopuszczenia taśmy jako dowodu.

Harris powiedziała, że ​​nie pamięta dokładnie 24 lipca 2002 roku. Tydzień po śmierci męża poprosiła swojego teścia o wyjaśnienie, co się z nim stało.

- Samochód go przejechał? powiedziała, że ​​zapytała. 'Powiedział tak.' Nie wiedziałem. Nigdy go nie widziałem.

Odtworzenie taśmy wideo pomogło jej zrozumieć, co się stało. Twierdzi, że jedna z opon samochodu przejechała jej męża raz, a nie trzy razy, jak zeznawali świadkowie, w tym Lindsey.

„Moi prawnicy są bardzo pewni siebie, ale też bardzo przestraszeni, tak jak ja” – powiedziała o swoich szansach na unieważnienie wyroku skazującego.

„To, co dzieje się w sądzie, nie jest znane. Musimy tylko poczekać i zobaczyć. To powoduje we mnie straszliwy strach. To jest dla mnie takie trudne, ponieważ jest po prostu w powietrzu”.