Kontemplacja kwiatów | N E, encyklopedia morderców

Flor R. Kontemplacja (styczeń 1953 - 17 marca 1995) był filipińskim pracownikiem domowym, który został stracony w Singapurze za morderstwo.

Jej egzekucja poważnie napięła stosunki między Singapurem a Filipinami i spowodowała, że ​​wielu Filipińczyków dało upust swojej frustracji na własny rząd i rząd Singapuru z powodu bezradności, nadużyć i stresów psychicznych, z którymi boryka się wielu filipińskich pracowników za granicą na całym świecie.

Okoliczności egzekucji

4 maja 1991 r. w Singapurze znaleziono uduszoną filipińską pracownicę domową o imieniu Delia Magat. Okazało się, że czteroletnie dziecko, którym się opiekowała, Nicholas Huang, utonęło. Chociaż ojciec Nicholasa nie mógł zidentyfikować podejrzanego, policja dowiedziała się o Flor Contemplacion z dziennika Magata.

Policja przesłuchała Contemplacion, która następnie przyznała się do zbrodni zamordowania Magata i dziecka. Kontemplacja nigdy nie wyrzekła się spowiedzi, a ambasada Filipin w Singapurze uznała jej spowiedź za wiarygodną. Została skazana na śmierć przez powieszenie.

Tuż przed egzekucją dwóch filipińskich świadków twierdziło, że ojciec Huanga wrobił w morderstwa Kontemplację. Twierdzili, że ojciec zabił Magata we wściekłości po tym, jak odkrył, że jego syn przypadkowo utonął. Syn był epilektykiem, który miał atakować w wannie, o czym Magat nie wiedział. Sąd singapurski rozpatrzył i odrzucił zeznania. Egzekucja odbyła się pomimo osobistej prośby prezydenta Filipin Fidela Ramosa do rządu Singapuru o jej zaprzestanie.

Następstwa

Chociaż prezydent Ramos początkowo wydawał się zrezygnowany z egzekucji, nazwał Contemplacion bohaterem. Żona Ramosa przyszła odebrać trumnę na lotnisku w Manili. Prezydent wysłał wieniec na pogrzeb Contemplacion i zaoferował pomoc finansową dzieciom Contemplacion, które były uzależnione od dochodów matki z pracy domowej.

Wielu Filipińczyków wierzyło, że Contemplacion była niewinna, a przynajmniej cierpiała z powodu szaleństwa, jeśli popełniła morderstwa. Obwiniali rząd Singapuru o brak litości i byli urażeni, że ich własny rząd najwyraźniej nie zrobił wiele, aby powstrzymać egzekucję. Brygada Alexa Boncayao, komunistyczna grupa terrorystyczna na Filipinach, zagroziła ukaraniem singapurskich i filipińskich urzędników. Kościół katolicki, który ma znaczne wpływy na Filipinach, potępił egzekucję.

Bez względu na jej niewinność lub winę, inni podjęli Kontemplację jako wołanie przeciwko rzekomo nieludzkim, obraźliwym i wyzyskującym warunkom pracy, z jakimi borykało się wielu filipińskich pracowników domowych i robotników za granicą.

Film o nazwie Historia kontemplacji kwiatów została stworzona na Filipinach, aby podkreślić to, jak również surową karę, jaką spotykają filipińscy zagraniczni pracownicy, gdy całkowicie zrywają z pracą. Film zdobył nagrodę dla najlepszego filmu na Festiwalu Filmowym w Kairze. Gniew trwał nadal, gdy zaledwie kilka miesięcy później doszło do dość podobnej sprawy z Sarah Balabagan w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (chociaż Balabagan nie został ostatecznie stracony).

Stosunki między Singapurem a Filipinami ochłodziły się przez kilka lat po egzekucji. Aby przeciwdziałać reakcjom wewnętrznym, prezydent Ramos odwołał ambasadora Filipin w Singapurze, a wiele dwustronnych wymian między obydwoma krajami zostało odwołanych.

Od 9 marca 2011 r. troje dzieci Flor, Sandrex, Joel i Jun Jun, zostało skazanych na dożywocie i grzywnę w wysokości 500 000 pesos każde za sprzedaż nielegalnych narkotyków. Mąż Flor, Efren, i jego partnerka, Violeta, pozostają w więzieniu, ponieważ zostali aresztowani za przepychanie narkotyków w 2008 roku.

Wikipedia.org

kontemplacja kwiatów

Flor Contemplacion, 42-letnia filipińska pokojówka, została skazana 4 maja przez singapurski sąd za zabicie innej filipińskiej pokojówki, Delii Maga i Nicholasa Huanga, trzyletniego syna jej pracodawcy z Singapuru.

Początkowo przyznała się do morderstw. Jednak później twierdzono, że przyznała się do winy pod przymusem, a także, że miała wątpliwe zdrowie psychiczne w momencie ich popełnienia, chociaż wydaje się to mało prawdopodobne.

Została powieszona przed świtem w piątek 17 marca 1995 r. wraz z trzema handlarzami narkotyków, pośród scen niezwykle ścisłej ochrony. Ośmiu policjantów, w tym dwóch uzbrojonych w karabiny maszynowe i w kamizelkach kuloodpornych, stało przed bramą więzienia z dwoma psami.

Policyjne samochody i motocykle nieustannie patrolowały ulicę, najwyraźniej po to, by powstrzymać protesty około 75 000 Filipińczyków pracujących w Singapurze.

Gniew ogarnął Filipiny, gdy rozeszła się wieść o egzekucji. Grupy lewicowe i feministyczne, działacze na rzecz praw człowieka i media potępiły Singapur jako państwo barbarzyńskie, tyrańskie i totalitarne, nie szanujące praw człowieka. Kościół rzymskokatolicki nazwał Singapur państwem bez litości.

Dyplomatyczne spory

Egzekucja spowodowała wielką awanturę dyplomatyczną między Singapurem a Filipinami, po tym, jak Singapur odrzucił apelację prezydenta Filipin, Fidela Ramosa. Protesty odbyły się przed ambasadą Singapuru w Manili.

Flor powiedziała w przeddzień egzekucji, że jest gotowa umrzeć po ostatecznych prośbach o ułaskawienie i odrzuceniu nowego procesu. Minister spraw zagranicznych Filipin powiedziała, że ​​podziękowała Filipińczykom za ich wysiłki w próbie jej uratowania, ale powiedziała, że ​​jeśli wstrzymanie egzekucji tylko opóźni wykonanie jej wyroku, wolałaby zamiast tego wcześniej zakończyć cierpienie wszystkich.

Flor była codziennie odwiedzana w więzieniu Changi przez swoje dzieci, 21-letniego syna, 17-letnią córkę i 15-letnich bliźniaków, którzy ostatni raz widzieli swoją matkę w 1989 roku, ale jej mąż Efren nie. odwiedzam ją, ponieważ „nie mogłem znieść jej widoku i nie mogłem jej dotknąć ani przytulić po siedmiu latach”.

Tydzień wcześniej wystąpił z emocjonalnym apelem o pomoc w uratowaniu żony.

O dacie i godzinie powieszenia została poinformowana we wtorek (14 marca) przed egzekucją, co jest zwyczajem w Singapurze i najwyraźniej przyjęła tę wiadomość spokojnie. „Pogodziła się ze swoim losem i starała się być silna i kazała dzieciom być silna i kochać się nawzajem”.

Rząd filipiński zażądał wstrzymania egzekucji. Radca generalny Raul Goco w liście do rządu Singapuru prosił o to, aby „usunąć wszelkie wątpliwości, zanim sprawa pani Contemplacion zostanie rozstrzygnięta”. Wezwał Singapur do odroczenia zawieszenia „ze względów humanitarnych”.

Filipiński prezydent Fidel Ramos osobiście poprosił Singapur o odroczenie egzekucji do czasu oceny nowych dowodów, zeznań innej filipińskiej pokojówki. Ale rząd Singapuru powiedział, że „dokładnie zbadał ten nowy dowód i stwierdził, że jest nieprawdziwy”. Dlatego prezydent Singapuru Ong Teng Cheong stwierdził, że nie ma podstaw uzasadniających wstrzymanie egzekucji.

Co najmniej dwie pokojówki wystąpiły na tydzień przed powieszeniem, aby zasugerować, że mały chłopiec utonął podczas ataku epilepsji w wannie, a jego ojciec zabił panią Magę i w napadzie wściekłości wrobił Flor.

Po pierwsze, Virginie Parumog powiedziała w oświadczeniu pod przysięgą, że mieszkała w celi z Flor i miała dowody swojej niewinności. W swoim oświadczeniu Parumog powiedział, że Flor powiedziała jej, że „Della natychmiast zadzwoniła do swojego pracodawcy w sprawie incydentu. Jej pracodawca-mężczyzna natychmiast pobiegł do domu. Bardzo zły, pracodawca udusił Delli kark. Następnie pracodawca wezwał policję i wplątał Flor w podwójne morderstwo.

'Te twierdzenia to czysta fabrykacja' - czytamy w oświadczeniu singapurskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. – Dzikie i bezpodstawne zarzuty Virginie Parumog to kolejna próba wywołania kontrowersji w sprawie Flor Contemplacion, bez żadnego zważania na prawdę.

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych poinformowało, że Parumog twierdziło, że Contemplacion powiedział jej, że podczas wizyty w Della Maga dwie pokojówki odkryły, że Nicholas utonął. Według Ministerstwa, kiedy przybyła policja, Kontemplacji nie było w domu. Namierzono ją później dzięki wpisom w pamiętniku Della Maga. Poza tym to nie ojciec chłopca dzwonił na policję, tylko matka.

Oświadczenie Ministerstwa odrzuciło również inne roszczenia Parumoga, w tym, że Flor została poddana elektrowstrząsom w oczekiwaniu na proces i została odurzona. Powiedzieli, że przeszła dwa testy elektroencefalogramu (EEG), z których jedno zostało zlecone przez jej własnego psychiatrę obrony i podano jej leki tylko na bóle głowy i ból gardła.

W oświadczeniu wskazano również, że Flor miała wiele okazji do zaprotestowania o swojej niewinności podczas pobytu w więzieniu i postanowiła tego nie robić. „Podczas uwięzienia Flor Contemplacion miała dziewięć wizyt urzędników ambasady filipińskiej. Rząd nie otrzymał żadnych oświadczeń w sprawie skarg na złe traktowanie lub roszczeń do niewinności Contemplacion” – podało ministerstwo. „Czy mamy wierzyć, że gdyby Flor Contemplacion czuła się niewinna, powiedziałaby to tylko prostytutce w więzieniu” – dodał.

Według Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Parumog została aresztowana w Singapurze 25 czerwca 1992 roku i podpisała oświadczenie, w którym stwierdziła, że ​​przyjechała na wyspę w związku z prostytucją i „zaliczyła Singapurczykom 100 dolarów (70 dolarów) za rozrywkę seksualną”.

Po egzekucji

Ciało Flor Contemplacion zostało uwolnione i przewiezione z powrotem do Manili, gdzie na lotnisku powitała je żona prezydenta, Amelita. Być może, wyjątkowo jak na kraj, który aktywnie próbuje przywrócić samą karę śmierci, prezydent Ramos i naród filipiński postrzegali Contemplacion jako bohaterkę. Niektórzy żałobnicy wymachiwali białymi chusteczkami, a inni zacisnęli pięści i nieśli plakaty z napisem „Sprawiedliwość dla Flor Contemplacion”, gdy jej orszak pogrzebowy przechodził ulicami Manili.

Tysiące ludzi tłoczyło się w małym miasteczku San Pablo, gdzie mieszkała, by złożyć ostatni hołd Flor. Ponad 5000 mieszkańców miasta i zwolenników z Manili i okolic zgromadziło się wokół jej jednopokojowego domu, próbując rzucić okiem na jej ciało w otwartej białej trumnie.

Biskup rzymskokatolicki Teodoro Bacani odprawił dla niej mszę żałobną w zatłoczonej katedrze. Powiedział kongregacji: „Ona jest symbolem milionów Filipińczyków napędzanych biedą, by podejmować swoje szanse za granicą”, „Ich los jest żałosny. Ich własny rząd zaniedbuje ich – dodał, wywołując aplauz w kongregacji.

Dogrywka

Prezydent Ramos wszczął śledztwo w tej sprawie i nakazał ekshumację szczątków Delii Maga, aby ustalić, w jaki sposób umarła. Jej były mąż skarżył się, że on i rodzina nigdy nie widzieli raportu z sekcji zwłok. Conrado Maga powiedział, że ciało jego żony nosiło siniaki na ramieniu, szyi i twarzy.

'Postaramy się ustalić, czy są one nadal obecne i czy mogły być spowodowane przez kobietę' - powiedział w wywiadzie radiowym filipiński detektyw Maximo Reyes. Powiedział, że być może będą musieli polegać na znaleziskach kości, ponieważ szczątki są zakopywane przez cztery lata. „Lekarze mogą stwierdzić w znalezisku kości, czy są złamania lub pęknięcia. Oznacza to, że kobieta nie może tego zrobić. To mógł być ktoś silniejszy – powiedział Reyes, który początkowo zbada zwłoki.

To nowe śledztwo wydawało się kończyć, że Singapurczycy mieli rację i że Flor Contemplacion prawdopodobnie była winna, chociaż wielu na Filipinach nigdy nie zaakceptuje jego ustaleń.

Stosunki między Singapurem a Filipinami powoli wracają do normy.

Komentarz

Warto zauważyć, że żaden z „nowych dowodów”, które rzekomo wskazywały na jej niewinność, nie wyszedł wcześniej na jaw. W ostatnim tygodniu jej życia wydawało się, że wszyscy rzucili się na modę, a ona była w więzieniu przez cztery lata i przez dwa lata w celi śmierci. W tym czasie działalność dyplomatyczna była niewielka i wydawało się, że zrobiła bardzo mało wysiłku, aby zaprzeczyć zarzutom.

Singapur mógł rozsądnie rozważyć wstrzymanie egzekucji, zgodnie z żądaniem prezydenta Ramosa, i trudno jest sobie wyobrazić, w jaki sposób mogłoby to zaszkodzić jego systemowi sądownictwa karnego. Jednak po podjęciu decyzji w konkretnej sprawie wydaje się, że nic na świecie nie powstrzyma Singapuru przed pozwoleniem na to, by prawo poszło w jego ślady. (N.B. przypadki amerykańskiego nastolatka Michaela Faye, który został wychłostany za przestępstwa kryminalne i Holendra Johannesa van Damme, którego powieszono za handel narkotykami pomimo protestów z całej Europy.

Wydaje się jednak trochę dziwne, że kraj taki jak Filipiny, który sam stosuje karę śmierci (i miał w tym czasie kilka kobiet skazanych na karę śmierci), był tak zaniepokojony losem Flor Contemplacion. Gdyby rzeczywiście była winna podwójnego morderstwa, najprawdopodobniej zostałaby skazana na śmierć we własnym kraju. Współczucie społeczne było z nią z powodu traktowania tak wielu biednych i słabo wykształconych filipińskich pracowników migrujących w krajach zamorskich.

Gospodarka Filipin, będąc biednym krajem, jest w dużym stopniu uzależniona od ponad 2 miliardów dolarów wysyłanych do domu rocznie przez około 3 miliony Filipińczyków, w większości kobiet, które pracują za granicą. Można zauważyć, że są regularnie mordowani w takich miejscach jak Arabia Saudyjska, zwykle za handel narkotykami, i wydają się być często ofiarami nadużyć ze strony bogatych pracodawców na całym świecie.

CapitalPunishmentUK.org

kontemplacja kwiatów