James Neil Tucker | N E, encyklopedia morderców

Streszczenie:

25 czerwca 1992 roku Rosa Lee Dolly Oakley była na jej podwórku, kiedy Appellant wjechał swoim samochodem na jej podjazd.

Rozmawiał z nią wystarczająco długo, by upewnić się, że jest sama, po czym wyciągnął broń i wepchnął ją do domu i jej sypialni.

Joe Black i James Howard podjechali, szukając jej męża i zadzwonili do drzwi. Tucker wyszedł za Oakleyem na podjazd i Oakley zaczął krzyczeć.

Tucker odciągnął Oakley od oddalającego się samochodu, zaciągnął ją z powrotem do domu, wyjął z torebki czternaście dolarów i dwukrotnie strzelił jej w głowę z bliskiej odległości.

Zeznał, że postrzelił ją po raz pierwszy, gdy próbowała złapać broń. Gdy wychodził, zastrzelił ją ponownie, aby „uwolnić ją z jej nieszczęścia”.

Uciekając przed policją, Apelant włamał się do Christian Fellowship Church w dniach 26-27 czerwca 1992 r. i do przyczepy stacjonarnej Kennetha Parkera między 27-29 czerwca 1992 r.

Apelant następnie jechał autostopem pod ciężarówkami, aż dotarł do hrabstwa Calhoun, gdzie włamał się do domu Shannona Mellona. Uzbrojony w pistolet, zakleił jej nadgarstki i kostki za plecami i zostawił ją na łóżku, szukając rzeczy do kradzieży.

Tucker następnie ponownie wszedł do sypialni i strzelił jej raz w głowę, a potem jeszcze dwa razy, gdy nadal walczyła.

Następnie owinął jej ciało w prześcieradło i zaciągnął je do lasu za domem, gdzie zostało odkryte tydzień później. Tucker ukradł samochód Shannon i tydzień później został zatrzymany w Maggie Valley, gdzie składał szczegółowe zeznania na policji.

Tucker został skazany i skazany na śmierć za każde morderstwo. Wielką obroną Tuckera było to, że „Próbowała złapać broń, a ja ją strzeliłem. Nie wiem – nie mogę w tej chwili powiedzieć, czy celowo ją postrzeliłem, czy to się po prostu stało. Nie wiem.' Obrona nie powiodła się.

Tucker został wysłany do więzienia dla dorosłych w wieku 17 lat za zgwałcenie 8-letniej dziewczynki i 83-letniej kobiety w Utah. Trzykrotnie uciekł z więzienia podczas odbywania tego wyroku w latach 1974-1991. W zeszłym miesiącu Tucker próbował uciec z celi śmierci, grożąc strażnikowi żyletką wtopioną w szczoteczkę do zębów. Został schwytany kilka minut później.

Cytaty:

Stan przeciwko Tucker, 478 SE2d 260 (SC 1996) (Oakley Murder Direct Appeal).
Stan przeciwko Tucker, 464 SE2d 105 (S.C. 1995) (Muder Murder Direct Appeal).
Stan przeciwko Tucker, 512 SE2d 99 (SC 1999) (Merlon Murder Direct Appeal after Resentencing).

Ostatni posiłek:

Pizza, Mountain Dew i dwie kanapki z bekonem, sałatą i pomidorem.

Ostatnie słowa:

Adwokat Tuckera, Teresa Norris z Kolumbii, przeczytała jego końcowe oświadczenie. „Wszystkim wymyśliłem milion rzeczy do powiedzenia, ale wszystkie można podsumować w ten sposób. Tym, których skrzywdziłem, przepraszam i żałuję. Jestem zawstydzony. Tym, którzy muszą pozostać i radzić sobie z tym szalonym światem, moje kondolencje. Ale bądź dobrej myśli. Chrystus zwyciężył świat! Wiem, że mój Odkupiciel żyje. Odchodzę z tego świata z pogodnym nastawieniem. Alleluja.'

ClarkProsecutor.org

Departament Więziennictwa Karoliny Południowej

Więzień: TUCKER, JAMES NEIL
Więzień #: 00004875
Numer SID: SC00469256
Data urodzenia: 01.12.1957
Wysokość: 5' 10'
Waga: 180 funtów.
Kompilacja: ŚREDNIA
Brązowe włosy
Niebieskie oczy
Cera fair
Okręg skazujący: CALHOUN
Data skazania: 12.08.1993
Rasa: Kaukaska

S.C. Man porażony prądem za morderstwa w 1992 r.

Jeffrey Collins - Myrtle Beach Online

Associated Press - 28 maja 2004 r.

Kolumbia, Karolina Południowa – Mężczyzna skazany 12 lat temu za zabicie dwóch kobiet podczas poszukiwania pieniędzy został stracony w piątek na krześle elektrycznym w Południowej Karolinie. 47-letni James Neil Tucker został uznany za zmarłego o 18:11. Był pierwszą osobą, która zmarła w wyniku porażenia prądem od ponad roku.

Tucker miał wyrzuty sumienia w końcowym oświadczeniu odczytanym świadkom przez jego adwokata: „Tym, których skrzywdziłem: moje nędzne przeprosiny i żal. Wstydzę się” – czytamy w oświadczeniu.

Tucker został skazany za zabicie 54-letniej Rosy Lee „Dolly” Oakley w jej domu w czerwcu 1992 roku. Ukradł Oakley 14 dolarów, a następnie strzelił jej dwa razy w głowę. Powiedział, że potrzebuje pieniędzy, aby pomóc swojej ciężarnej żonie. Tucker został skazany za zabicie 21-letniego Shannon Mellon sześć dni po zabiciu Oakleya. Jej ręce i nogi były związane i trzykrotnie została postrzelona w głowę. Tucker zabrał jej samochód i 20 dolarów.

Według Death Penalty Information Center Tucker był pierwszą osobą w celi śmierci, która została stracona przez porażenie prądem od czasu Erica Brambletta 9 kwietnia 2003 roku w Wirginii. Był pierwszym, który zmarł na krześle elektrycznym w Południowej Karolinie od 1996 roku. Skazani więźniowie w Południowej Karolinie otrzymują obecnie śmiertelny zastrzyk, ale skazani przed czerwcem 1995 roku są rażeni prądem, chyba że wybiorą zastrzyk. Adwokat Tuckera powiedział, że gdyby dokonał wyboru, zgodziłby się na własną śmierć.

Mąż Oakley i ojciec Mellon był świadkiem egzekucji Tuckera, ale odmówił rozmowy z dziennikarzami.

S.C. wykonuje więźnia na krześle elektrycznym

Jeffrey Collins - TheState.com

28 maja 2004 r.

Kolumbia, Karolina Południowa – James Neil Tucker, który 12 lat temu zabił dwie kobiety szukając pieniędzy, został skazany na śmierć na krześle elektrycznym w Południowej Karolinie.

Chwilę przed śmiercią Tucker wyraził wyrzuty sumienia w oświadczeniu odczytanym przez jego prawniczkę Teresę Norris. — Tym, których skrzywdziłem: moje nędzne przeprosiny i żal. Wstyd mi” – czytamy w oświadczeniu. Następnie na głowę Tuckera założono brązowy kaptur, a elektryk sprawdził długi, czarny przewód biegnący od sufitu komory śmierci do drewnianego krzesła.

Elektryk skinął głową naczelnikowi i około 30 sekund później z hukiem upadł wyłącznik. Ciało Tuckera szarpnęło się w górę, po czym wyłącznik został wyłączony i osunął się do przodu w pasach. Kilka sekund później wyłącznik uderzył ponownie i przez około dwie minuty przesyłano więcej prądu. Ciało Tuckera nie zareagowało. Został oficjalnie uznany za zmarłego o 18:11.

Tucker został stracony za zabicie 54-letniej Rosy Lee „Dolly” Oakley w jej domu w Sumter County w czerwcu 1992 roku. Ukradł Oakley 14 dolarów, a następnie strzelił jej dwa razy w głowę. Tucker powiedział, że potrzebuje pieniędzy, aby pomóc swojej ciężarnej żonie. Został również skazany na śmierć za zabicie 21-letniego Shannon Mellon w hrabstwie Calhoun sześć dni później. Ręce i nogi Mellon były związane i trzykrotnie została postrzelona w głowę. Tucker zabrał jej samochód i 20 dolarów.

47-letni Tucker jest pierwszym osadzonym w kraju, który położył się na krześle elektrycznym od czasu egzekucji Earla Brambletta w Wirginii w kwietniu 2003 r., i pierwszym porażonym prądem w Południowej Karolinie od 1996 r. Stan zezwala osadzonym na wybór śmiertelnego zastrzyku, ale Adwokat Tuckera powiedział, że gdyby dokonał wyboru, zgodziłby się na własną śmierć.

Mąż Oakleya i ojciec Mellona obserwowali egzekucję Tuckera. Ani nie okazywali emocji, gdy Tucker zmarł, i nie rozmawiali z reporterami po egzekucji. Świadkowie zostali zabrani do komory śmierci około pięć minut przed planowaną śmiercią Tuckera. Za czarną zasłoną urzędnicy więzienni zaprowadzili go na niewielką odległość od celi do krzesła.

Słychać było przytłumione głosy, gdy przywiązywali Tuckera. Potem jego pastor zaczął się z nim modlić i oboje zaśpiewali hymn o tym, że Jezus zawsze jest z kimś, bez względu na to, co się dzieje. Wtedy pastor Eddie Norris powiedział: „Chwała, alleluja, amen?”. – Chwała, alleluja – powiedział Tucker.

Piątkowa egzekucja zakończyła dla Tuckera zbrodnicze życie. W wieku 17 lat trafił do więzienia dla dorosłych za zgwałcenie 8-letniej dziewczynki i 83-letniej kobiety w Utah. Trzykrotnie uciekł z więzienia podczas odbywania tego wyroku w latach 1974-1991. W zeszłym miesiącu Tucker próbował uciec z celi śmierci, grożąc strażnikowi żyletką wtopioną w szczoteczkę do zębów. Został schwytany kilka minut później.

Tucker powiedział, że jego ojczym znęcał się nad nim i został zgwałcony przez starszego więźnia, gdy był na oddziale psychiatrycznym jako młody nastolatek, według prawnika Orangeburga Jaya Jacksona, który bronił Tuckera w sprawie Mellon. „Wszystko dotyczyło niego i jego potrzeb. A jeśli jego potrzeby były przeciwne twoim, to trudne” – powiedział Jackson na początku tego tygodnia. – Po prostu nie współczuł, jak jego zachowanie wpłynie na ciebie.

Tucker jest 247. więźniem, który zginął na krześle elektrycznym w Południowej Karolinie, zbudowanym w 1912 roku. Jest jednak dopiero drugim, który został porażony prądem od czasu, gdy stan po raz pierwszy zaproponował śmiertelny zastrzyk w 1995 roku. Piątkowa egzekucja była czwartą w tym roku w Południowej Karolinie, a 32. od czasu przywrócenia kary śmierci w 1976 r.

ProDeathPenalty.com

James Neil Tucker będzie pierwszym od 1996 roku więźniem stanowym, który zginie w wyniku porażenia prądem, jednej z najstarszych, ale najrzadszych form egzekucji w kraju. Tucker zostanie skazany na śmierć za zabójstwo Rosy Lee „Dolly” Oakley w jej domu w hrabstwie Sumter, ale grozi mu także drugi wyrok śmierci w hrabstwie Calhoun za zabójstwo 21-letniej Shannon Mellon.

Kara śmierci jest wykonywana w stanie wobec tych, którzy popełnili morderstwo w jednej z 10 okoliczności obciążających. Minimalny wiek skazany na karę śmierci to 16 lat. Przed czerwcem 1995 r., zgodnie z prawem stanowym, wszystkie osoby podlegające karze śmierci miały zostać skazane na śmierć przez porażenie prądem. Ustawodawstwo podpisane 8 czerwca 1995 r. przewidywało możliwość zastrzyku ze śmiercią.

Osadzony w celi śmierci musi jednak pisemnie wybrać taką opcję na 14 dni przed terminem egzekucji, pod rygorem uchylenia się. Jeżeli dana osoba zrzeknie się prawa wyborczego, a kara została orzeczona przed 8 czerwca 1995 r., kara zostanie wymierzona przez porażenie prądem. Jeśli osadzony zrzeknie się prawa wyboru, a kara została nałożona w tym dniu lub później, zostanie podany śmiertelny zastrzyk.

„Postanowił nie wybierać” – powiedział Mark Plowden, rzecznik prokuratury generalnej S.C. Ponieważ Tucker został pierwotnie skazany na śmierć w grudniu 1992 roku, zgodnie z prawem stanowym umrze na krześle elektrycznym. Miał do północy 15 maja, żeby wybrać inaczej.

Tucker wydaje się bardziej spokojny, gdy zbliża się randka z krzesłem elektrycznym

Poczta i kurier w Charleston

AP - 28 maja 2004 r.

Kolumbia--W miarę upływu godzin, które pozostały w jego życiu, James Neil Tucker nabiera spokoju, podczas gdy rodziny jego ofiar z niepokojem czekają na koniec męki, która rozpoczęła się ponad dekadę temu. Egzekucja Tuckera zaplanowana jest na 18:00. Piątek na krześle elektrycznym. Jego śmierć jest prawie pewna, ponieważ miesiąc temu Tucker postanowił wycofać apelację, twierdząc, że śmierć w wyniku porażenia prądem jest okrutną i niezwykłą karą, powiedziała jego prawniczka Teresa Norris.

Stan skaże go na śmierć za dwukrotne postrzelenie Rosy Lee „Dolly” Oakley i zabranie 14 dolarów z jej torebki w jej domu w Sumter County w czerwcu 1992 roku. Tucker powiedział, że okradł Oakley, ponieważ jego żona była w ciąży i potrzebował pieniędzy. Tuckerowi grozi również wyrok śmierci za zabicie Shannon Mellon i odebranie jej 20 dolarów podczas ucieczki przed policją w hrabstwie Calhoun niecały tydzień później.

47-letni więzień będzie pierwszym więźniem, który umrze na krześle elektrycznym w Stanach Zjednoczonych od ponad roku. Będzie pierwszym porażonym prądem w Południowej Karolinie, odkąd Larry Gene Bell wybrał tę metodę w 1996 roku. Krzesło elektryczne było standardem dla egzekucji w USA.

Ponad 4200 więźniów zostało porażonych prądem od czasu jego wynalezienia, a statystyki z więzienia stanowego pokazują, że Tucker będzie 247. osadzonym wysłanym do katedry w Południowej Karolinie od czasu jej budowy w 1912 roku. Jednak w ostatnich latach mniej dramatyczny śmiertelny zastrzyk stał się normą. ponieważ wygląda na znacznie spokojniejszy sposób na śmierć. Nebraska jest jedynym stanem, który nadal wymaga porażenia prądem, a Karolina Południowa i pięć innych stanów dają więźniom wybór między porażeniem prądem a śmiertelnym zastrzykiem.

Tucker właściwie nie wybrał krzesła elektrycznego. Zgodnie z prawem Południowej Karoliny każdy osadzony wysłany do celi śmierci przed czerwcem 1995 roku może poprosić o śmierć przez śmiertelny zastrzyk. Ale jeśli żadna decyzja nie zostanie podjęta, skazani domyślnie zasiadają na krześle. „On nie chce być ani sprawiać wrażenia, że ​​jest chętnym uczestnikiem tego procesu” – powiedział Norris. „Dla niego, kiedy stanął przed kartką papieru, która mówi, że możemy cię zabić w ten czy w ten sposób, odmówił udziału”.

Kiedy jego egzekucja wydawała się nieuchronna, Tucker i jego prawnik rozmawiali o złożeniu ostatecznego odwołania, mówiąc, że porażenie prądem jest okrutną i niezwykłą karą. Ale Norris powiedział, że Tucker poprosił ją o wycofanie apelacji „aby umożliwić zamknięcie dla siebie i rodzin ofiary”. Stan wydał wyrok śmierci kilka dni później, a Tucker spędził ostatnie tygodnie przygotowując się do śmierci, powiedział jego prawnik. 'Pan. Tucker pogodzi się ze światem i samym sobą, gdy zbliża się jego egzekucja” – powiedział Norris.

Gdzieś w czwartek lub na początku piątku urzędnicy więzienni zawiozą Tuckera dwie godziny z celi śmierci w pobliżu Ridgeville do Zakładu Kary Stolicy w Kolumbii. Czas nie jest zwalniany ze względów bezpieczeństwa.

Tam zostanie umieszczony w celi w niewielkiej odległości od pokoju, w którym elektrycy będą przygotowywać 92-letnie krzesło elektryczne Karoliny Południowej. Około godziny przed planowaną śmiercią Tuckerowi zostanie ogolona głowa i prawa noga. Dostanie czysty, zielony kombinezon z wyciętą jedną nogą, aby można było łatwo umieścić elektrody. Funkcjonariusze więzienni zaoferują mu kieliszek Valium – nowoczesnej wersji starego napoju lub dwóch whisky oferowanej skazanym kilkadziesiąt lat temu.

Chwilę przed tym, jak zostanie przywiązany do krzesła, do małego pokoju wejdą świadkowie. Będą obserwowali, jak Tucker otrzymuje jeden niezwykle silny wstrząs trwający kilka sekund, przerwę i kolejny, słabszy wstrząs, który trwa przez około dwie minuty z mniejszą szybkością. Wśród świadków będzie ojciec Mellon i mąż Oakley. Obaj powiedzieli, że mają nadzieję, że piątkowa egzekucja pomoże im lepiej radzić sobie z 12 latami żałoby.

James Oakley powiedział, że cieszy się, że Tucker umrze na krześle elektrycznym, zgodnie z wywiadem, który zostanie wyemitowany w czwartek w stacji telewizyjnej Columbia WLTX. „Myślę, że czuję większą ulgę, że idzie w tę stronę, z powodu tego, przez co ją przeżył” – powiedział James Oakley. „Wszedłem do domu, zobaczyłem ją i zobaczyłem, co jej zrobił”.

Narodowa Koalicja na rzecz Zniesienia Kary Śmierci

James Neil Tucker (SC) – 28 maja, 18:00 czasu wschodnioamerykańskiego

Stan Karolina Południowa ma dokonać egzekucji Jamesa Neila Tuckera, białego człowieka, 28 maja za zamordowanie Rosy Lee Oakley w hrabstwie Sumter. Hrabstwo Calhoun posiada również wyrok śmierci na pana Tuckera za zabójstwo Shannona Mellona.

Pan Tucker nie prosi gubernatora o ułaskawienie, ani nie będzie brał udziału w wyborze sposobu jego egzekucji. Ponieważ odmawia wyboru śmiertelnego zastrzyku, zostanie stracony w domyślnej procedurze porażenia prądem w Południowej Karolinie.

Jak wielu mężczyzn przebywających w celi śmierci, pan Tucker doświadczył w dzieciństwie fizycznego i seksualnego wykorzystywania z rąk bliskich członków rodziny. Eksperci psychiatrzy zeznali, że z powodu tego nadużycia pan Tucker rozwinął antyspołeczne zaburzenie osobowości i wszedł do systemu korekcyjnego w wieku 13 lat.

Został osadzony w więzieniu dla dorosłych w wieku 16 lat. Pan Tucker zawiódł ludzi oskarżonych o ochronę i wychowanie go jako dziecka, zawiódł służba ochrony dzieci w stanie Utah, a następnie zostanie skazany na śmierć z rąk państwa z 2000 woltów energii elektrycznej.

Proszę, wyślij wiadomość do gubernatora Marka Sanforda i powiedz mu, że sprzeciwiasz się egzekucji Jamesa Tuckera.

S.C. wykonuje więźnia na krześle elektrycznym

Jeffrey Collins — Przedmiot z Sumptera

AP - 28 maja 2004 r.

James Neil Tucker, który 12 lat temu zabił dwie kobiety szukając pieniędzy, został skazany na śmierć na krześle elektrycznym w Południowej Karolinie. W swoim końcowym oświadczeniu Tucker wyraził skruchę. „Tym, których skrzywdziłem, składam najgłębsze przeprosiny i żal. Wstyd mi – czytała zgromadzonym świadkom adwokat Tuckera, Teresa Norris.

Następnie na głowę Tuckera założono brązowy kaptur, a elektryk sprawdził długi, czarny przewód biegnący od sufitu komory śmierci do drewnianego krzesła. Elektryk skinął głową naczelnikowi i niecałą minutę później z hukiem upadł wyłącznik. Ciało Tuckera podskoczyło w górę, po czym wyłącznik został wyłączony. Więcej prądu przepływało przez ciało Tuckera przez około dwie minuty, zanim został uznany za zmarłego o 18:11.

Tucker został stracony za zabicie 54-letniej Rosy Lee „Dolly” Oakley w jej domu w Sumter County w czerwcu 1992 roku. Ukradł Oakley 14 dolarów, a następnie strzelił jej dwa razy w głowę. Tucker powiedział, że potrzebuje pieniędzy, aby pomóc swojej ciężarnej żonie. Został również skazany na śmierć za zabicie 21-letniego Shannon Mellon w hrabstwie Calhoun sześć dni później. Ręce i nogi Mellon były związane i trzykrotnie została postrzelona w głowę. Tucker zabrał jej samochód i 20 dolarów.

47-letni Tucker jest pierwszym więźniem w kraju, który poszedł na krzesło elektryczne od ponad roku i pierwszym, który został porażony prądem w Południowej Karolinie od 1996 roku. Stan pozwala osadzonym wybrać śmiertelny zastrzyk, ale prawnik Tuckera powiedział, że czuje gdyby dokonał wyboru, zgodziłby się na własną śmierć.

Zabójca w obliczu egzekucji zwanej „zimną”

Poczta i kurier w Charlestown

27 maja 2004 r.

Kolumbia--Prokurator w jednym z procesów kary śmierci Jamesa Neila Tuckera nazywa więźnia, który miał umrzeć w piątek na krześle elektrycznym, zimnym i wyrachowanym mordercą. Jeden z prawników, który bronił Tuckera w tej sprawie, mówi, że nie jest to dalekie od celu.

47-letni Tucker został skazany na śmierć w wyniku zabójstwa dwóch kobiet z Midlands latem 1992 roku. Zostanie stracony za dwukrotne postrzelenie kobiety z Sumter County w jej domu i zabranie 14 dolarów z jej torebki. Zabił także kobietę z Calhoun County trzema strzałami w głowę, uciekając przed policją i zabrał z jej torebki 20 dolarów.

Nawet do śmierci Tucker jest wyzywający. Mógł wybrać śmiertelny zastrzyk, ale zdecydował się nie wybierać i dlatego zostanie porażony prądem. „Jeżeli dokonuje wyboru, w jaki sposób zamierzają go zabić, to w efekcie poddaje się systemowi. I po prostu tego nie zrobi” – powiedział prawnik Orangeburg, Jay Jackson, który bronił Tuckera w sprawie z hrabstwa Calhoun.

Człowiek, który oskarżył Tuckera w tej sprawie, Walter Bailey, powiedział, że czytanie zeznań Tuckera w sprawie morderstw było mrożące krew w żyłach, ponieważ opisał zbrodnie „tak jak każdy inny dzień w swoim życiu”. — Ma IQ około 129. Ma bystry umysł — powiedział Bailey. – Po prostu nie miał sumienia. Było mu zimno. Problemy Tuckera zaczęły się w jego dzieciństwie w Utah, kiedy ojczym bił go tak dotkliwie, że Tucker uciekł. Popełniłby drobne przestępstwa, aby przeżyć, zostać aresztowanym, zabrany z powrotem do ojczyma i ponownie pobity, powiedział Jackson.

Jako młody nastolatek Tucker został zgwałcony przez starszego więźnia w zakładzie psychiatrycznym, powiedział Jackson. Został wysłany do więzienia dla dorosłych, gdy miał 16 lat za zgwałcenie 8-letniej dziewczynki. „Poza tym, gdy uciekł z więzienia, był w więzieniu do końca życia, z wyjątkiem tego czasu, kiedy był w Sumter”, powiedział Jackson.

W swoim wyznaniu Tucker powiedział, że postanowił obrabować swoją pierwszą ofiarę, Dolly Oakley, ponieważ potrzebował pieniędzy po ślubie ze swoją ciężarną dziewczyną. Zabrała ich syna i opuściła Tuckera po jego aresztowaniu. „Wszystko dotyczyło jego i jego potrzeb. A jeśli jego potrzeby były przeciwne twoim, to trudne” – powiedział Jackson. – Po prostu nie współczuł, jak jego zachowanie wpłynie na ciebie.

Tucker jeden z 13 więźniów z celi śmierci z regionu T&D

Inni zabójcy czekają na apelacje w sprawie wyroków śmierci

Richard Walker - The Times and Democrat

W piątek mężczyzna z Utah będzie czwartą osobą straconą w Południowej Karolinie w tym roku i 32. od czasu przywrócenia kary śmierci w 1976 roku. morderstwa popełnione w hrabstwach Sumter i Calhoun.

Spośród 69 więźniów przebywających obecnie w celi śmierci w Południowej Karolinie, 12 (z wyjątkiem Tuckera) czeka na swój los za przestępstwa popełnione w regionie T&D w ciągu ostatnich 12 lat. Większość czeka na rozprawę w celu uzyskania ulgi po skazaniu. Przesłuchania PCR to standardowa sprawa cywilna, w której składający petycję lub osoby skazane i skazane starają się obalić swoje przekonania poprzez przesłuchanie własnych obrońców. Wynik może wpłynąć zarówno na wyrok skazujący, jak i na wyrok.

'To, co oskarżony mówi, składając PCR, to to, że jego adwokat nie przedstawił odpowiedniej obrony' - powiedział zastępca radcy prawnego 1. Okręgu Okręgu Orangeburg, Angela G. Avinger. – Mówi, że zostałby uznany za niewinnego, gdyby miał lepszą obronę. W tym momencie rozpoczynają się lata oczekiwania na egzekucję mordercy.

Chociaż istnieje limit czasowy, w którym osadzony musi złożyć wniosek o przesłuchanie metodą PCR, sędzia okręgowy powinien uwzględnić przesłuchanie w swoim harmonogramie. „Po złożeniu wniosku jest to coś w rodzaju otwartej sprawy” – powiedział były radca prawny 1. okręgu, Walter Bailey Jr. – Nie ma statutu, który by to nakazywał.

W przypadku braku rozpraw PCR, oskarżeni mogą odwołać się bezpośrednio do Sądu Najwyższego Karoliny Południowej. Jeśli ten wysiłek się nie powiedzie, można złożyć wniosek do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych o rozpatrzenie sprawy. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych może podjąć decyzję o orzeczeniu w sprawie lub wysłać apelację do rozpoznania przez Sąd Okręgowy Stanów Zjednoczonych. Jeśli te wysiłki nie powiodą się, odwołanie można wnieść do 4-go okręgu amerykańskiego Sądu Apelacyjnego. Jeśli apelacja zostanie odrzucona na tym poziomie, może zostać wniesiona do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych po raz ostatni.

Oto spojrzenie na innych więźniów z celi śmierci z tego regionu, wymienionych w porządku chronologicznym, zgodnie z datą popełnienia zbrodni. Przedstawiono krótkie streszczenie spraw w Orangeburgu, Calhoun i hrabstwie Dorchester. Hrabstwo Bamberg obecnie nie ma nikogo w celi śmierci, według statystyk opublikowanych przez Departament Więziennictwa S.C. 11 maja.

Tomasz Ivey

Skazany za zabicie sierż. Orangeburg. Tommy Harrison i biznesmen z Columbia Robert Montgomery

Dwa lata po morderczym szale zbrodni Thomas Ivey został uznany winnym zastrzelenia popularnego policjanta w Orangeburgu i biznesmena z Columbii w 1993 roku. W styczniu 1995 r. w Union Springs w stanie Ala. mężczyzna został skazany za zamordowanie sierżanta Departamentu Bezpieczeństwa Publicznego w Orangeburgu. Tommy Harrison, 38 lat. Został skazany na śmierć za strzelaninę 15 stycznia 1993 roku.

Według zeznań z fazy kary śmierci w sprawie Harrisona, Ivey i Vincent L. Neumon senior, wówczas 24 lata, z Kolumbii, porwali Roberta Montgomery i ukradli jego ciężarówkę na dwa dni przed śmiercią Harrisona. Po zabraniu pojazdu, odwieźli Montgomery na północ, gdzie Ivey wyjął go z pojazdu i strzelił do niego dwa razy z bliskiej odległości – raz w tył głowy i raz w klatkę piersiową. Wraz z kobietą z Kolumbii, obaj mężczyźni pojechali następnie do Prince of Orange Mall w Orangeburgu.

Harrison przybył do centrum handlowego około 17:30. i znalazłem trio. Harrison próbował przesłuchać Iveya w sprawie złego czeku w Belk, kiedy uciekinier z więzienia w Alabamie wyciągnął Smitha i Wessona Magnum kaliber .357 i zaczął strzelać. Harrison został postrzelony wprost sześć razy. Ciało Montgomery'ego zostało znalezione poza North 16 stycznia 1993 roku; jego pojazd został porzucony w hrabstwie Fairfield.

Oprócz Ivey, sędzia sądu okręgowego David F. McInnis skazał Neumona na najwyższe kary za oba zarzuty, dożywocie za morderstwo i 30 lat za napad z bronią w ręku. 30-letnia Patricia A. Perkins z Kolumbii została oskarżona o fałszerstwo w tej sprawie. Ivey, który jutro kończy 30 lat, ma obecnie w toku dwie rozprawy PCR, po jednym dla każdego morderstwa.

Hermana Hughesa

Skazany za zabicie Kennetha Presleya i próbę zabicia nastolatka Kelly Hoffman w St. Matthews

„Poniesiesz śmierć przez porażenie prądem lub śmiertelny zastrzyk i niech Bóg zmiłuje się nad twoją duszą” – powiedział Hermanowi Hughesowi sędzia sądu okręgowego Edward Cottingham po tym, jak ława przysięgłych hrabstwa Calhoun uznała go za winnego morderstwa we wrześniu 1995 roku. Hughes, który miał wówczas 16 lat zabójstwa w dniu 18 marca 1994 r., został skazany za zamordowanie 20-letniego Kennetha Presleya i próbę zamordowania 18-letniej Kelly Hoffman z St. Matthews podczas trzymania zakładu pokera wideo Blue Diamond na obrzeżach St. Matthews. Presley został postrzelony trzy razy w głowę, a Hoffman został postrzelony raz w głowę i raz w klatkę piersiową.

Hughes czeka na rozprawę PCR przed sędzią okręgową Paulą H. Thomas. Ponadto sprawa Hughesa jest jedną z siedmiu rozpatrywanych przed stanowym Sądem Najwyższym w celu ustalenia wytycznych w celu ustalenia, czy ktoś jest upośledzony umysłowo i nie może zostać skazany na karę śmierci. Adwokaci obrony twierdzą, że Hughes został umieszczony w klasach dla osób niepełnosprawnych w drugiej klasie i oblał dwie klasy. W czasie strzelaniny uczęszczał do ósmej klasy.

Roger Dale Johnson Jr.

Skazany za zabicie Kimberly Sue Edwards maczetą

W lutym 1996 roku ława przysięgłych hrabstwa Calhoun spędziła mniej niż godzinę, zanim uznała Rogera Dale'a Johnsona Jr. z Greenville winnym morderstwa. Cztery dni później 42-letni Johnson został skazany na śmierć za porwanie i zabójstwo 30-letniej Kimberly Sue Edwards z Taylors. Ciało Edwardsa zostało znalezione przez przejeżdżających kierowców 17 czerwca 1994 roku, niedaleko autostrady międzystanowej 26, około mili na zachód od autostrady 6 w hrabstwie Calhoun. Wykrwawiła się na śmierć po wielokrotnym zhakowaniu maczetą.

Wspólniczka Johnsona, jego dziewczyna Jackie Lee Henderson King, 39 lat z Greer, zeznawała na procesie Johnsona, mówiąc, że Edwards został porwany z restauracji Chars w Greenville, zanim został przewieziony do hrabstwa Calhoun. „Następną rzeczą, jaką usłyszałem, była Kimberly Sue Edwards mówiąca: „Widzę, co trzymasz w rękach” – zeznał King. — Widziałem, jak maczeta podnosi się i opada. Słyszałem, jak chrzęściły jej kości... jak psy jedzące kości kurczaka. Widziałem to raz, ale dwa razy słyszałem, jak jej kości chrzęściły. Kiedy Johnson ponownie wszedł do pojazdu, którym jechała para, „Zostawił obok mnie zakrwawioną maczetę”. „Powiedział: „Ty i ja jesteśmy związani na całe życie, odkąd widziałeś, jak kogoś zabijam” – zeznał King. Johnson ma rozprawę PCR zaplanowaną na 1 listopada przed sędzią Diane Goodstein.

Bayan Aleksiej

Skazany za zabicie Highway Patrol 1. sierż. Frankie Lingard

Bayan Aleksey z Filadelfii został uznany za winnego w sierpniu 1998 roku za zastrzelenie 1 sierż. Frankiego Lingarda. 31 grudnia 1997 r. Lingard patrolował autostradę międzystanową 95 w pobliżu Santee z zastępcą oficera antynarkotykowego Lin Shirer z hrabstwa Calhoun. Było około 23:30. kiedy Lingard zatrzymał białego Mustanga GT z tablicami rejestracyjnymi Delaware. Na rozprawie Aleksieja prokuratorzy włączyli dowodowe transmisje radiowe, które rejestrowały ostatnie chwile życia Lingarda. - G8 Orangeburg... I-95, 97-milowy znacznik w kierunku południowym... biały ford mustang... 982722... Słowa Lingarda zamieniły się w ciszę.

Kilka sekund później przerażony zastępca Shirer wrzasnął do słuchawki. – Orangeburg! Orangeburg 1033! Oficer na dół, jest trafiony! Rozdarty czterema 9-mm kulami Lingard wykrwawił się na jezdnię po tym, jak rutynowe zatrzymanie ruchu okazało się śmiertelne na kilka minut przed nowym rokiem. Aleksey czeka na odprawę po przesłuchaniu przed sędzią okręgową Diane Goodstein.

Charles O. Shuler

Skazany za zabicie trzech kobiet – Lindy Williams, Dorothy Gates i Stacy Williams

Charles O. Shuler, 53 lata z Elloree, został skazany na śmierć w marcu 2001 roku za zamordowanie swojej byłej dziewczyny, jej matki i córki 8 września 1999 roku. Wymachując strzelbą kalibru 12, Shuler włamał się na Myrtle Drive Lindy Williams domu w pobliżu Kordowy i otworzył ogień do kobiet. Podczas procesu Shulera trzy lata temu Bailey obiecał „głos z grobu” i zaoferował nagranie 911, aby przypieczętować los Shulera. – Zostałem postrzelony! 13-letnia Stacy Williams powiedziała dyspozytorowi alarmowemu 911 hrabstwa Orangeburg 8 września 1999 r. „Kto cię zastrzelił?”. - zapytał dyspozytor. - Charles Shuler - odparła dziewczyna.

Śledczy z biura szeryfa hrabstwa Orangeburg oskarżyli Shulera o zastrzelenie 38-letniej Lindy Williams; jej matka, Dorothy Gates, 63 lata; i jej 13-letnia córka Stacy. Ława przysięgłych spędziła niewiele ponad godzinę, zanim uznała Shulera za winnego. Został później skazany na śmierć. Shuler ma rozprawę w sprawie PCR zaplanowaną na 28 czerwca w sądzie w Orangeburgu. Sędzia okręgowy Casey Manning ma zamieszkać.

Samuel L. Stokes

Skazany za zabójstwo i napaść seksualną Connie Snipes

Samuel L. Stokes został wysłany do Departamentu Więziennictwa S.C. w Halloween 1999 roku po tym, jak został uznany za winnego pod zarzutem morderstwa, porwania, spisku kryminalnego i przestępstwa o charakterze seksualnym pierwszego stopnia. Oskarżenia przeciwko 37-letniemu mężczyźnie z Orangeburga zostały postawione po tym, jak w maju 1998 r. znaleziono w Branchville prawie nagie ciało 21-letniej Connie Snipes, która mieszkała w pobliżu Bambergu. Została dwukrotnie postrzelona w głowę, a autopsja wykazała, że został napastowany seksualnie. Stokes i Snipes byli znajomymi przed okaleczeniem i zabiciem Snipesów.

Sprawy w hrabstwie Dorchester:

-- Po rocznej ucieczce przed organami ścigania Joseph Gardner został zatrzymany w Detroit i wrócił do Karoliny Południowej, aby odpowiedzieć, dlaczego w poprzednim roku popełnił morderstwo na tle rasowym. Na swoim procesie w 1995 r. Gardner stwierdził, że zabił kobietę z North Charleston w odwecie za setki lat ucisku białych. 30 grudnia 1992 roku kobieta pokłóciła się ze swoim chłopakiem w barze. Gdy próbowała wrócić do domu, została zabrana przez Gardnera i kilku innych, którzy ją zgwałcili.

-- W listopadzie 1998 Calvin Shuler stał spokojnie, gdy sekretarz sądowy ogłaszał werdykt ławy przysięgłych na każde z przestępstw, o które został oskarżony w związku ze śmiercią 77-letniego strażnika samochodów opancerzonych. 3 grudnia 1997 r. Shuler początkowo użył pistoletu kalibru .25, zakupionego przez matkę przed jej śmiercią w 1995 r., do przejęcia opancerzonego samochodu. Później wystrzelił do samochodu około 43 pocisków z karabinu szturmowego SKS. Jednak dowody kryminalistyczne przedstawione na procesie Shulera ujawniły opancerzony strażnik samochodów James „J.B.” Ostatnim działaniem Brooksa było wystrzelenie służbowego rewolweru przez drucianą siatkę oddzielającą Shulera od przestrzeni ładunkowej pojazdu. W rezultacie Shuler został ciężko ranny.

-- W 1994 roku 35-letni Timothy Rogers został skazany za morderstwo 9-letniej dziewczynki w 1992 roku. W grudniu 2000 roku stanowy Sąd Najwyższy potwierdził wyrok śmierci i jednogłośnie podtrzymał wyrok Rogersa.

- Kenneth Simmons, lat 43, został skazany na śmierć za zgwałcenie i zabicie 87-letniej kobiety w hrabstwie Dorchester we wrześniu 1996 roku. Psycholog zeznał, że IQ Simmonsa wynosi 69 i że funkcjonuje umysłowo w najniższym 1% populacji . Podobnie jak Hughes, sprawa Simmonsa jest rozpatrywana przez stanowy Sąd Najwyższy do rozpatrzenia.

-- John Edward Weik został skazany w 1999 roku za zabójstwo 27-letniej Susan Hutto Krasae z broni palnej w jej domu w Knightsville. Była matką syna Weika, Daniela. Weik wyznał, że wystrzelił w Krasae co najmniej cztery strzały ze strzelby. Weik później zaapelował, że nie jest w stanie stanąć przed sądem, ale sędziowie stanowego Sądu Najwyższego nie zgodzili się z tym.

-- Krople deszczu stukające o szyby i cichy szloch członków rodziny były jedynymi dźwiękami słyszanymi po tym, jak mężczyzna złożył świadectwo o ostatnich godzinach życia kobiety z Orangeburga. W porozumieniu z prawnikami James Tawain Gadson złożył zeznanie naocznego świadka w sprawie zastrzelenia 21-letniego Kandee Louise Martin z 16 lutego 2001 roku. Marion (vel „J.R.”) Bowman Jr., 21 lat, z 220 Lockett St., Branchville, został uznany za winnego morderstwa i podpalenia w związku z morderstwem Martina. Bowman został skazany na śmierć po procesie w maju 2002 roku.

Los Tuckera

Za wyjątkiem interwencji biura gubernatora, 47-letni James Neil Tucker zostanie skazany na śmierć za zamordowanie dwóch kobiet w 1992 roku. Tucker ma zostać skazany na śmierć w piątek za zabicie 54-letniej Rosy Lee Oakley z hrabstwa Sumter. Jego apel o zabicie 20-letniej mieszkanki St. Matthews, Shannona Lynn Mellon, staje się punktem spornym w piątek, w dniu, w którym zaplanowano jego egzekucję. Nie składając wniosku do Departamentu Więziennictwa Karoliny Południowej do 14 maja, Tucker zdecydował się nie wybrać śmiertelnego zastrzyku, co automatycznie skazuje go na śmierć na stanowym krześle elektrycznym. Zostanie stracony o godzinie 18:00. Piątek.

Trudne życie rodzinne, złe wybory i lata w więzieniu ukształtowały Jamesa Neila Tuckera w zabójcę

Richard Walker – Charlestown Post and Courier

Jamesowi Neilowi ​​Tuckerowi dzielą dni od zostania pierwszym więźniem z celi śmierci, który umrze na krześle elektrycznym w Południowej Karolinie od 1996 roku. 47-letni Tucker ma zostać skazany na śmierć w piątek za zabicie kobiety z Sumter County. Jego apel z celi śmierci w sprawie zabójstwa 20-letniej mieszkanki St. Matthews, Shannon Lynn Mellon, staje się punktem spornym w piątek, w dniu, w którym zaplanowano jego egzekucję.

Ci, od których wymagano dogłębnego poznania tego człowieka – były prawnik pierwszego okręgu Walter Bailey, który ścigał sprawę Tuckera i James „Jay” Jackson, główny obrońca Tuckera – mają odmienne opinie na temat tego, kim on jest: zimnym, wyrachowanym seryjny morderca lub zbłąkany człowiek, pokonany przez ponure okoliczności swojego życia. I poprzez wyznanie, które napisał dla potomnych 12 lat temu, sam Tucker daje wgląd w człowieka stojącego teraz przed krzesłem elektrycznym i jak doszedł do tego punktu.

Bailey powiedział, że mężczyzna z Utah jest niczym innym jak inteligentnym, ale złym potworem bez emocji, który zasługuje na swój los za zabicie dwóch kobiet. Jackson mówi, że w różnych okolicznościach Tucker mógł być pozytywnym liderem w każdej społeczności.

„Przestępca” stara się uniknąć nadużyć

James Neil Tucker urodził się 12 stycznia 1957 roku jako najstarszy z dwójki dzieci. Jego rozwiedziona matka wyszła później za mąż za mormona, który miał troje własnych dzieci. Kolejne dziecko zostało dodane do rodziny po tym związku. Jackson powiedział, że ten układ rodzinny był szkodliwy dla młodego Tuckera, który mógł odegrać rolę w jego decyzjach w późniejszym życiu - szczególnie w czasie zabójstw. Ojczym Tuckera znęcał się nad nim, powiedział Jackson, czasami przesadzając z karą. „On (Tucker) uciekał, popełniał drobne przestępstwa, żeby go wyprowadzić z domu” – powiedział Jackson. – Zostałby złapany i zabraliby go z powrotem do domu.

W niektórych stanach ustawowy wiek wynosi 17 lat. Dostępne dokumenty publiczne dotyczące kryminalnej przeszłości Tuckera pokazują, że jako 17-latek został skazany za gwałt w 1974 roku. „To była starsza pani” – powiedział Bailey. — Myślę, że też była prawie niewidoma. Wszystkie jego ofiary wydają się być kobietami. Jest bardzo wyrachowany. Tucker został skazany przez Sąd Okręgowy Salt Lake County na karę od jednego do 15 lat. Akta sądowe hrabstwa Salt Lake wskazują, że Tucker został ponownie uwięziony w 1978 roku za ucieczkę i kradzież. Za każdym zarzutem został ponownie skazany na karę od jednego do 15 lat więzienia.

Był w więzieniu i poza nim przez następne 10 lat, z wyjątkiem okresów, kiedy uciekał. – Poza tym całe życie spędził w więzieniu – powiedział Jackson. „James jest jednym z tych, którzy, jeśli ma wystarczająco dużo czasu, podejmują dobre decyzje. Pod wpływem impulsu nie jest dobrym myślicielem. Myślę, że to właśnie doprowadziło do tych morderstw.

Tucker przyznał w swoim zeznaniu, że jednym z czynników prowadzących do zamordowania Shannona Mellona w 1992 roku był związek z hrabstwem Calhoun. Podczas jednego ze swoich krótkich okresów wolności przebywał w rejonie St. Matthews po tym, jak zaprzyjaźnił się z mężczyzną z Południowej Karoliny, który również był osadzony w więzieniu w Utah.

Tucker trzykrotnie uciekł z tego więzienia, w tym w latach 80. pozostawał wolny przez pięć lat. To kontakt z więźniem z Południowej Karoliny doprowadził Tuckera do tego stanu. Firma reklamująca oferty pracy dla kierowników gospodarstw sprowadziła Tuckera i jego towarzysza do hrabstwa Calhoun. Kiedyś tutaj, Webb Carroll's Training Center, stadnina koni na wschód od St. Matthews, zatrudniła tych dwóch mężczyzn w 1984 roku. Dzięki tej pracy Tucker zaznajomił się z hrabstwem Calhoun, co po latach okazało się tragiczne dla rodziny Shannon Mellon.

Tam i z powrotem między St. Matthews i Spartanburg Tucker został aresztowany i odesłany z powrotem do więzienia w hrabstwie Spartanburg za włamanie do domu i kradzież i skazany na 10 lat. „Postawił się w złej sytuacji przez rabunek, drobną kradzież. Myślę, że naprawdę żałuje tych decyzji” – powiedział Jackson. Pod zarzutem ucieczki, stan Utah odzyskał Tuckera w 1988 roku po tym, jak został zwolniony z więzienia w Południowej Karolinie. Następnie odbył kolejny wyrok od roku do 15 lat w Utah.

Podczas różnych wyroków więzienia w stanie Utah w latach 1974-1991 Tucker był cytowany 13 razy za naruszenia w systemie więziennictwa stanowego. Opłaty te wahają się od bycia poza zasięgiem do ucieczki. Podczas pobytu w systemie więziennym Utah Tucker nauczył się prowadzić i, co być może bardziej zdumiewające, uzyskał licencję pilota, powiedział Bailey. 17 października 1978 r. został wezwany za posiadanie dwóch trzonków (noży), pilnika i kawałka pleksiglasu.

16 grudnia 1982 r. został oskarżony o używanie narkotyków lub środków odurzających, które w jakiś sposób zdobył w więzieniu. Ostatni wpis w aktach więziennych Tuckera wskazuje, że 26 czerwca 1991 r. znaleziono go w posiadaniu kontrabandy, gdy jeszcze przebywał w więzieniu. Niemal do dnia, w którym rok później znaleziono kobietę Sumter martwą z powodu dwóch ran postrzałowych z bliskiej odległości.

Szał zabijania zaczyna się w S.C.

W marcu 1992 roku Tucker wrócił do Karoliny Południowej i poślubił swoją ciężarną dziewczynę Marcię w Sumterze. Z dzieckiem w drodze Tucker powiedział, że „wydawało się, że za każdym razem, gdy przynosiłem do domu wypłatę, byłem coraz bardziej zadłużony i dlatego zacząłem to wszystko”. Zaczęło się od stadniny koni w hrabstwie Sumter.

Tucker patrzył na to przez kilka dni jako na cel rabunku. Możliwe, że był zmęczony normalnym życiem lub brakowało mu emocji związanych z życiem przestępczym. Bez względu na powód, Tucker podszedł do kobiety, która stała na swoim podwórku na Hialeah Parkway w Sumter.

Kobieta nazywała się Rosa Lee „Dolly” Oakley. Data była 25 czerwca 1992 roku. Po wyjęciu pistoletu kalibru 25, Tucker zmusił kobietę do wejścia do jej domu. Ale pukanie do drzwi dało 54-letniej kobiecie ostatnią szansę na ucieczkę. Oakley otworzyła drzwi i zobaczyła mężczyznę pytającego o miejsce pobytu jednego z jej znajomych. Kiedy mężczyzna zaczął odjeżdżać, Oakley pobiegł za nim, krzycząc: „Nie zostawiaj mnie, on mnie zabije”, jak mówi zeznanie Tuckera.

Mimo odciągnięcia kobiety na krótki dystans, mężczyzna odjechał. Tucker podniósł kobietę i wepchnął ją z powrotem do domu. Następnie wziął 14 dolarów z torebki Oakleya. Kiedy Oakley rzucił się po telefon, pistolet Tuckera kaliber 25 zaszczekał raz. Oakley został uderzony w głowę. Potem: „Zastrzeliłem ją jeszcze raz, zanim wyszedłem, tylko dlatego, że choć głupio to zabrzmi, myślałem, że cierpi” – powiedział Tucker w swoim wyznaniu. — Więc wyciągnąłem ją z jej nieszczęścia.

W ciągu kilku godzin po morderstwie policja szukała Tuckera. Przez kilka następnych dni leżał w okolicach Sumteru. Dwukrotnie prześlizgnął się przez policyjne przeszukania obszarów, w których się ukrywał. Ukrywając się w ciężarówkach dostawczych, gdy robili obchód, nawet raz ściskając podwozie 18-kołowca, udał się do St. Matthews – i Centrum Szkoleniowego Webba Carrolla.

Ukradł kombi z domu pogrzebowego St. Matthews, ale ten pojazd został porzucony po tym, jak Tucker utknął w zalesionym terenie. W swoim wyznaniu powiedział, że zaczął myśleć o ośrodku treningowym, w którym, jak sądził, mógłby ukraść inny samochód. Udał się do domku przy Belleville Road, którego właścicielem był ośrodek szkoleniowy. Na podwórku stały dwa pojazdy - Chevrolet Blazer i Ford Mustang. Ten dom na farmie to miejsce, w którym Shannon Lynn Mellon spełniała swoje marzenie o zostaniu dżokejką.

Data była 1 lipca 1992 roku. To był dzień, w którym skończyły się sny Mellona. „Nasłuchiwałem przez ściany i ustaliłem, że w tym domu były dwie osoby, mężczyzna i kobieta”, powiedział później Tucker. „Położyłem się przed tym domem, próbując ułożyć sobie w głowie plan. Moim zamiarem było wejść do tego domu i zastrzelić obu tych ludzi i zabrać jeden z tych pojazdów i pieniądze, które mieli razem. Taki był mój zamiar.

Zanim Tucker zdążył zdecydować się na plan wejścia, mężczyzna z domu wyszedł i odjechał w blazerze. Jedyną przeszkodą, jaka pozostała między mordercą a Mellonem, były siatkowe drzwi. Tucker przeciął się przez ekran i związał taśmą maskującą śpiącego Mellona. Potem nalał sobie szklankę mleka do jej lodówki. „W tym czasie zdecydowałem, że zabiję tę dziewczynę i zostawię jej ciało w lesie” – stwierdził Tucker. — A to dałoby mi więcej czasu, zanim odnajdą to ciało. Leżała twarzą do ściany, plecami do drzwi. Strzeliłem jej w tył głowy.

Grzebiąc w torebce Mellona, ​​Tucker znalazł 20-dolarowy banknot. „Wtedy, mniej więcej w tym czasie, doszła do siebie i powiedziała: „Nie widzę” – stwierdził Tucker. – I znowu strzeliłem jej w głowę. Używając własnej torby podróżnej Mellon, Tucker spakował dżinsy kobiety, które znalazł w domku. Następnie przygotował się do wyjazdu. „Kiedy zapinałem torbę, słyszałem jej oddech – jej oddech był naprawdę nierówny, jakby nie mogła złapać powietrza” – powiedział Tucker. - Wtedy znowu ją zastrzeliłem - trzeci raz i nie wiem dokładnie - myślę, że wokół jej skroni. Następnie ukradł forda mustanga Mellona i udał się do Spartanburga, gdzie przebywał ze znajomymi przez kilka dni.

Plany Tuckera się rozpadają

Uciekinier został aresztowany 10 dni później w Maggie Valley w Karolinie Północnej. Gdy policjant go przesłuchiwał, Tucker poszedł po broń służbową funkcjonariusza. — Większość przestępców zostaje złapana, ponieważ są głupi — powiedział Bailey. – Został złapany za dobrą pracę policji.

Następnego dnia po aresztowaniu, podczas pobytu w Departamencie Szeryfa Hrabstwa Haywood w Waynesville, w Karolinie Północnej, Tucker złożył 48-stronicowe zeznania agentowi Wydziału Egzekwowania Prawa w Południowej Karolinie Perrym Herodowi i detektywowi Szeryfa hrabstwa Sumter Glennowi Harrellowi. „Powiedział, gdy spotkałem go po raz pierwszy, że dzięki temu wyznaniu stworzył dla nas trudną pracę” – powiedział Jackson. „Byliśmy tam, próbując uratować mu życie, próbując dostać go do więzienia bez możliwości zwolnienia warunkowego. Nikt nigdy nie zaprzeczał temu, co zrobił, ani w żaden sposób tego nie umniejszał.

Bailey powiedział, że przed procesami o morderstwo psychiatrzy zdiagnozowali u mężczyzny z Utah silne zaburzenie społeczne. „Czują, że ofiary są do własnej dyspozycji i nie mają wyrzutów sumienia z powodu tego, co robią” – powiedział Bailey. „I dodajesz do tego wyższą inteligencję, a to sprawia, że ​​jest to zła osoba”. Tucker i jego żona Marcia rozwiedli się po wydaniu wyroku śmierci. Syn pary urodził się w listopadzie 1992 roku, gdy przebywał w więzieniu.

W grudniowym procesie o śmierć Mellona w 1993 r. ława przysięgłych z Calhoun naradzała się przez mniej niż 30 minut, zanim uznała Tuckera winnym morderstwa. Został wtedy skazany na śmierć. Sędziowie przysięgli z Sumter County zrobili to samo rok później w procesie o morderstwo Oakleya. W takim przypadku ława przysięgłych przez 45 minut zdecydowała, że ​​Tucker powinien umrzeć. Podczas ponownego procesu karnego w sprawie Tuckera w Calhoun County, mężczyzna z Utah został ponownie skazany na śmierć. - Zasadniczo masz trzy procesy - dwa w hrabstwie Calhoun i jeden w Sumter - 36 przysięgłych, którzy skazali go na śmierć - powiedział Bailey.

To mógł być talent Tuckera do ucieczki, który dał jurorom wątpliwości co do prośby Jacksona o życie człowieka z Utah. „Myślę, że gdyby oni (przysięgli przysięgli) dali mu życie w więzieniu, a on uciekł i zabił kogoś innego, ciężko by im było z tym żyć” – powiedział Jackson. — Tak właśnie myślę, opierając się na braku jakichkolwiek dowodów. Dopiero w zeszłym miesiącu Tucker zdawał się odpowiadać na to pytanie. Więźniowi z celi śmierci odebrano przywileje po tym, jak wbił żyletkę w strażnika eskortującego go z terenu rekreacyjnego. Jednak po zabraniu kluczy strażnika Tucker został złapany i w ciągu kilku minut umieszczony z powrotem w celi. — Myślę, że jego IQ wynosiło 129 — powiedział Bailey. „Biorąc pod uwagę jego inteligencję w połączeniu z faktem, że jest psychopatą, jest jednym z najniebezpieczniejszych ludzi, jakich kiedykolwiek widziałem”.

Tucker musiał do 14 maja wybrać śmiertelny zastrzyk jako formę egzekucji. Termin ten minął bez jego wezwania. Ponieważ Tucker został pierwotnie skazany na śmierć przed zmianą prawa stanowego w 1995 roku, umrze na krześle elektrycznym. W zeszłym tygodniu Tucker napisał list do Jacksona, dziękując mu i współobrońcy Lewisowi Lanierowi za ich wysiłki. Mówiąc, że uważa, że ​​to „właściwa rzecz do zrobienia”, Jackson i Lanier mieli odwiedzić Tuckera w minioną środę. „Moim zdaniem smutne jest to, że gdyby wychował się w innych okolicznościach, mógłby być lekarzem, prawnikiem, inżynierem” – powiedział Jackson. – Z pewnością ma inteligencję.

Bailey się nie zgadza. Usprawiedliwieniem Tuckera było to, że potrzebował pieniędzy. W rezultacie dwie kobiety nie żyją. – Więc jego rozwiązaniem było wyjście do domu Mellona, ​​do domu Oakleya i zabicie ich? powiedział Bailey. „Wierzę, że świat ma się lepiej, jeśli nie oddycha tym samym powietrzem, co reszta świata”. Bez względu na ich stanowisko wobec Tuckera, Bailey i Jackson zgadzają się, że rodziny Oakley i Mellon na zawsze zostają z pustym krzesłem w święta, o jedno mniej do świętowania urodzin, o jeden prezent świąteczny mniej do zapakowania.

Ponowny proces w 1996 r. w hrabstwie Calhoun umieścił sprawę Mellona za rozsądnym czasem Oakleya, technicznie umieszczając Tuckera na krześle elektrycznym za morderstwo kobiety Sumter. „Nie wiem… stworzyłem sytuację, jaka jest” – powiedział Tucker w swoim wyznaniu. – Biorę odpowiedzialność za jej śmierć. Mężczyzna z Utah, który zainwestował mniej niż 35 dolarów w życie dwóch kobiet, ma umrzeć o 18:00. Piątek.

Znieść archiwa

Wystarczy wyjaśnić i nie powiem nic poza tym na liście ani w innym miejscu, ale zauważam na stronie internetowej CCADP i niektórych e-mailach spoza listy (i wydaje się, że w mediach jest trochę skazy, ponieważ nie rozmawiamy), że Tucker jest wymieniony jako wolontariusz. On nie jest. Przeszedł przez cały normalny tok apelacji i stanął w obliczu rychłego wydania prawdziwego nakazu egzekucji.

S.C. umożliwia osadzonym wybór między krzesłem elektrycznym a śmiertelnym zastrzykiem. Tucker odmawia jednak wyboru, ponieważ nie chce, aby nawet wyglądało na to, że jest w jakikolwiek sposób chętnym uczestnikiem tego procesu. Ponieważ nie będzie mógł wybrać, według prawa stanowego jego rozwiązaniem jest krzesło elektryczne.

Wiedząc, że kiedy Sąd Najwyższy USA odmówił mu w zeszły poniedziałek i stanął w obliczu nieuchronnego nakazu egzekucji, złożyłem pozew, twierdząc, że krzesło elektryczne jest okrutne i niezwykłe, i złożyłem wniosek o wstrzymanie postępowania, aby ten proces mógł kontynuować. Po dalszych przemyśleniach i przemyśleniach (a Tucker jest bardzo inteligentnym facetem), postanowił wycofać ten spór. Nie będę odnosić się do jego powodów, ale to wszystko, co wycofał. Nie jest teraz i nigdy nie był „ochotnikiem” na karę śmierci.

Więc CCADP, popraw swoją witrynę, a każdy inny, kto to rozumie, popraw to również. Nie jest wolontariuszem. Po prostu postanowił uniknąć walki i potencjalnie opóźnić (prawdopodobnie o kilka tygodni lub co najwyżej miesięcy) swoją nieuniknioną śmierć i pozwolić na zamknięcie dla siebie i rodzin ofiary.

Stan przeciwko Tucker, 478 SE2d 260 (SC 1996) (Oakley Murder Direct Appeal).

Pozwany został skazany przez Sąd Okręgowy w hrabstwie Sumter, Thomas W. Cooper, Jr., J. za morderstwo, porwanie, napad z bronią w ręku, posiadanie broni podczas przestępstwa, włamanie pierwszego stopnia, włamanie trzeciego stopnia i kradzież. . Pozwany został skazany na śmierć i złożył apelację. Sąd Najwyższy, J. Waller, stwierdził, że: (1) zarzuty włamania zostały prawidłowo połączone z zarzutami morderstwa; (2) ogłoszenie przedprocesowe nie wymagało zmiany miejsca; (3) dopuszczalne były zdjęcia miejsca zbrodni; (4) niewłaściwy argument zamykający adwokata nie wymagał ponownego rozprawy; (5) oskarżony nie był uprawniony do pouczenia ławy przysięgłych w sprawie zawartego w nim przestępstwa nieumyślnego spowodowania śmierci; (6) zeznania radcy prawnego składane mediom podczas procesu nie wymagały zmiany miejsca; (7) wcześniejsze wyroki skazujące oskarżonego za gwałt i ucieczkę były dopuszczalne na etapie skazania; (8) pozwany nie był zagrożony dowodami dotyczącymi zabezpieczenia złożonymi na sali sądowej podczas procesu; (9) każdy błąd w przedstawieniu okoliczności obciążającej, że dwie lub więcej osób zostały zamordowane przez oskarżonego jednym czynem, był nieszkodliwy; oraz (10) kara śmierci nie była nieproporcjonalna do kary wydawanej w podobnych przypadkach. Potwierdzone.

WALLER, Sprawiedliwość:

Apelant James Neil Tucker odwołuje się od wyroku skazującego za morderstwo, porwanie, napad z bronią w ręku, posiadanie broni podczas przestępstwa, włamanie pierwszego stopnia (dwa zarzuty), włamanie trzeciego stopnia i kradzież. Za morderstwo został skazany na śmierć. Odwołanie to konsoliduje jego bezpośrednie odwołanie z obowiązkowymi przepisami rewizji S.C.Code Ann. § 16-3-25(C) (1985). Potwierdzamy.

FAKTY

25 czerwca 1992 r. Rosa Lee Dolly Oakley („ofiara”) była na jej podwórku, gdy Apelant wjechał swoim samochodem na jej podjazd. Rozmawiał z Ofiarą wystarczająco długo, by upewnić się, że jest sama, a potem wyciągnął broń i wepchnął ją do domu i jej sypialni. Przygotowywał się do nagrania ofiary, kiedy Joe Black zadzwonił do drzwi. Black i James Howard (na zewnątrz w samochodzie) szukali męża ofiary.

Zarówno wnoszący odwołanie, jak i Victim wyszli na podjazd za Blackiem. Ofiara zaczęła krzyczeć: „Nie zostawiaj mnie, on mnie zabije”, trzymając Blacka za ramię, gdy siedział w samochodzie Howarda. Howard spanikował i wyszedł.

Apelant odciągnął ofiarę od oddalającego się samochodu, zaciągnął ją z powrotem do domu, wyjął z torebki czternaście dolarów i dwukrotnie strzelił jej w głowę z bliskiej odległości. Zeznał, że postrzelił ją po raz pierwszy, gdy próbowała złapać broń. Gdy wychodził, zastrzelił ją ponownie, aby „uwolnić ją z jej nieszczęścia”.

Uciekając przed policją, Apelant włamał się do Christian Fellowship Church w dniach 26-27 czerwca 1992 r., a następnie do przyczepy mieszkalnej Kennetha Parkera w dniach 27-29 czerwca 1992 r. Apelant następnie przejechał się autostopem pod ciężarówkami, aż dotarł do hrabstwa Calhoun, gdzie zabił inną osobę, próbując zdobyć samochód i pieniądze, aby uciec przed policją szukającą go w sprawie morderstwa Oakley.

Apelant został osądzony, skazany i skazany na karę śmierci za to późniejsze morderstwo („morderstwo Mellon”) przed rozpoczęciem procesu za obecne przestępstwa. Apelant został złapany 10 lipca 1992 r. w Maggie Valley w Północnej Karolinie i złożył szczegółowe zeznania na policji.

Na rozprawie Apelant został uznany za winnego morderstwa, włamania pierwszego stopnia, napadu z bronią w ręku i posiadania broni podczas brutalnego przestępstwa za swoje czyny w rezydencji Oakley. Uznano go winnym włamania trzeciego stopnia za włamanie do Kościoła Chrześcijańskiego. Został uznany winnym włamania pierwszego stopnia i kradzieży za włamanie do przyczepy stacjonarnej Parkera. Został skazany na śmierć w odrębnym postępowaniu na zalecenie ławy przysięgłych.

* * * *

Uważamy, że kara wymierzona w podobnych przypadkach jest proporcjonalna do kary w podobnych sprawach i nie jest w tym przypadku arbitralna, wygórowana ani nieproporcjonalna do przestępstwa. Uważamy również, że dowody przemawiają za ustaleniem okoliczności obciążających. Z powyższych powodów wyroki skazujące Apelanta i wyrok śmierci są POTWIERDZONE.

Stan przeciwko Tucker, 464 SE2d 105 (S.C. 1995) (Muder Murder Direct Appeal).

Pozwany został skazany za morderstwo kapitałowe i inne przestępstwa po procesie z ławą przysięgłych w Sądzie Okręgowym w hrabstwie Calhoun, Edward B. Cottingham, J., i złożył apelację. Sąd Najwyższy J. Moore stwierdził, że: (1) zakuwanie oskarżonego w kajdany podczas procesu nie naruszało jego należytego procesu i równych praw ochronnych; (2) dowody były wystarczające, aby podtrzymać dyskwalifikację ławnika na podstawie jego sprzeciwu wobec kary śmierci; (3) dopuszczenie zeznań funkcjonariuszy policji o sprzeciwie oskarżonego wobec aresztowania, nawet jeśli błędnie łączy się ze zeznaniami oskarżonego, było nieszkodliwym błędem; oraz (4) pozwany nie miał prawa do zwolnienia warunkowego, a zatem odmowa sądu orzekającego o zwróceniu na niego uwagi ławy przysięgłych naruszyła jego prawa na mocy Simmonsa i wymagała ponownego aresztowania. W części potwierdzony, w części odwrócony i tymczasowo aresztowany.

MOORE, Sprawiedliwość:

To jest sprawa kary śmierci. Apelant James Neil Tucker odwołuje się od swoich przekonań i wyroku. Potwierdzamy jego przekonania, odwracamy jego wyrok i aresztujemy za ponowne skazanie.

FAKTY

Tucker włamał się do domu Shannon Mellon we wczesnych godzinach porannych 2 lipca 1992 roku. Uzbrojony w broń, zakleił jej nadgarstki i kostki za jej plecami i zostawił ją na łóżku, szukając rzeczy do kradzieży. [FN1] Tucker następnie wrócił do sypialni Shannon i strzelił jej raz w głowę. Kiedy pakował kilka czystych ubrań Shannon, żeby zabrać ze sobą, Shannon odzyskała przytomność, usiadła i powiedziała, że ​​nic nie widzi. Tucker po raz drugi strzelił jej w głowę. Kontynuował pakowanie i kiedy usłyszał ciężki oddech Shannon, strzelił jej po raz trzeci w głowę.

Następnie owinął ciało Shannona w prześcieradło i zaciągnął je do lasu za domem. Jej ciało odkryto tydzień później. Tucker ukradł samochód Shannona i pojechał do Spartanburga, gdzie przez kilka dni przebywał z przyjacielem. Został zatrzymany w Maggie Valley w Karolinie Północnej 10 lipca 1992 r.

FN1. Tucker uciekał przed policją, która szukała go za morderstwo Rosalee Oakley w hrabstwie Sumter. Został skazany i skazany na śmierć za zabójstwo Rosalee w grudniu 1994 roku.

Jego proces odbywał się od 29 listopada do 7 grudnia 1993 roku. Został skazany za morderstwo, napad z bronią w ręku, wielką kradzież i włamanie pierwszego stopnia.

* * * *

W tym przypadku sędzia procesowy odmówił postawienia zarzutu braku możliwości zwolnienia warunkowego, a także uniemożliwił wnoszącemu odwołanie kwestionowanie przed ławą przysięgłych braku możliwości zwolnienia warunkowego, gdy orzekł, że uprawnienie do zwolnienia warunkowego nie powinno być brane pod uwagę przez ławę przysięgłych. Apelant był uprawniony do oskarżenia o zwolnienie warunkowe. Dlatego odwracamy jego wyrok i aresztowanie za ponowne skazanie. POTWIERDZONE W CZĘŚCI; CZĘŚĆ ODWRÓCONA; I ZWOLNIONY.

Stan przeciwko Tucker, 512 SE2d 99 (SC 1999) (Merlon Murder Direct Appeal after Resentencing).

Po uchyleniu wyroku śmierci na oskarżonego, 320 S.C. 206, 464 SE2d 105, Sąd Okręgowy w hrabstwie Calhoun, Thomas W. Cooper, J., ponownie wydał wyrok śmierci. Pozwany wniósł apelację. Po odrzuceniu wniosku o ponowne przesłuchanie Sąd Najwyższy, Moore, J., stwierdził, że: (1) nie doszło do naruszenia Batsona; (2) potencjalny sędzia, który był kaznodzieją Świadków Jehowy, został odpowiednio usprawiedliwiony; (3) zeznania oskarżonego z jego wcześniejszego procesu nie były pogłoskami; oraz (4) zgłoszenie porwania jako okoliczności obciążającej było słuszne. Potwierdzone.

* * * *

Przeprowadziliśmy przegląd proporcjonalności zgodnie z S.C.Code Ann. § 16-3-25 (1985). Uważamy, że wyrok nie był wynikiem namiętności, uprzedzeń ani innego arbitralnego czynnika, a dowody potwierdzają, że ława przysięgłych ustaliła okoliczności obciążające. Ponadto uważamy, że kara nie jest wygórowana ani nieproporcjonalna do kary nałożonej w podobnych sprawach. Stan przeciwko Chaffee, 285 S.C. 21, 328 SE2d 464 (1984), cert. zaprzeczono, 471 U.S. 1009, 105 S.Ct. 1878, 85 L.Ed.2d 170 (1985). W związku z powyższym wyrok wnoszącego odwołanie jest potwierdzony.